33 - آن حضرت عليه السّلام به حمران بن أعين [1] فرمود : اى حمران ، به هنگام قدرت و به وقت توانائى توجّه خود را به زير دست مبذول دار نه به ما فوق ، كه اين رفتار تو را به نصيب الهى قانعتر ؛ و به استحقاق مزيد نعمت خدا سزاوارتر مىسازد ، و اين را بدان كه عمل اندك پيوسته و مدام در پيشگاه خدا بهتر از كردار بسيار بىيقين است . و بدان كه هيچ پارسائى و تقوائى سودمندتر از دورى از حرام و خوددارى از آزار رساندن به مؤمنان و غيبتشان نيست . و نه هيچ خوشى و عيشى گواراتر از خوشخوئى ، و نه هيچ ثروتى پرسودتر از قناعت نمودن به قوت لا يموت ، و نه هيچ جهلى زيانبارتر از خودپسندى نيست .
34 - حياء دو گونه است : يكى از سر ضعف و سستى ، و ديگرى برخاستهء از قدرت و اسلام و ايمان است .
35 - زير پا گذاردن و عدم رعايت حقوق [ ديگران ] خوارى و مذلَّت آورد ، و بىشكّ هر فردى را در [ توجيه ] آن وادار به دروغگوئى مىسازد .
36 - هر گاه از ميان جمعى يكنفر سلام كند ، يا جواب سلام دهد ديگران را كفايت مىكند .
37 - سلام كردن مستحبّ است و جوابش واجب .
38 - هر كس سلام نگفته لب به سخن گشايد پاسخش مگوئيد .
39 - تحيّت و سلام كامل با فرد در وطن دست دادن است ، و با فرد از راه رسيده و مسافر ، در آغوش گرفتن و دست به گردن انداختن .
40 - از سر دوستى و صداقت با يك ديگر دست دهيد ، كه اين كار ( مصافحه ) كينه و بدانديشى را مىزدايد .
41 - از خدا - هر چند اندك - پروا كن ، و ميان خود و او پرده اى - هر چند نازك - باقى گذار .
42 - هر كس بهنگام خشم و طمع و ترس و شهوت ، خود را كنترل كند ، خداوند [ به تلافى اين كردار ] آتش را بر بدن او حرام كند .
43 - سلامتى نعمتى است ناپيدا و مخفى ، كه در حضور ، فراموش شده است و

[1] او برادر زراره و از حواريّون امام باقر و امام صادق عليهما السّلام است ، و حضرت صادق عليه السّلام پس از مرگ او فرمود : « بخدا قسم او بحال ايمان از دنيا رفت » .

339