21 - براستى خداوند بر مردمى نعمتها و بخششهاى بسيارى ارزانى داشت ، ولى چون شكر او نكردند پس همه تبديل به بلا شد ، و مردمى را مبتلا به مشكلات كرد و چون شكيبائى كردند همان مشكلات بر ايشان نعمت شد .
22 - مصلحت زندگى و معاشرت اجتماعى به پيمانه اى پر ماند كه دو سوم آن هوش و زيركى ؛ و يك سومش ناديده گرفتن و تجاهل است .
23 - چه زشت است انتقامجوئى از بينوايان !
24 - از آن حضرت عليه السّلام پرسيدند : جوانمردى و مردانگى چيست ؟ فرمود : اين است كه خدا تو را نه در جايى كه نهى فرموده ببيند ، و نه آنجا كه سفارش كرده گم كند .
25 - سپاس آن كس كه نعمتت داده بگذار ، و بر كسى كه شكرت گفت نعمت بخش ، كه نعمتها با شكرگزارى مستدام شود ، و با كفران و ناسپاسى زوال پذيرد ، و حقّشناسى و سپاسگزارى ؛ نعمت را افزون كند ، و ايمنى و پناه از فقر باشد .
26 - از دست دادن حاجت و نياز ، از تقاضاى به نااهل خوشتر است ، و دشوارتر از گرفتارى ؛ بدخوئى ناشى از آن گرفتارى است .
27 - مردى از آن حضرت درخواست كلامى كوتاه نمود كه حاوى خير دنيا و آخرت باشد ، فرمود : دروغ مگو .
28 - پرسيدند : بلاغت چيست ؟ فرمود : هر كس كه به چيزى معرفت يافت در آن كم سخن شود ، و وجه تسميهء « بليغ » نيز بدين خاطر است كه با كمترين تلاش به خواسته اش ميرسد .
29 - بدهكارى ؛ اندوه شب است و خوارى روز .
30 - چون كار دنيايت را نيكو و مرتّب و روبراه ديدى به دين و آئين خود بدگمان شو .
31 - با پدران خود خوشرفتارى كنيد تا مشمول خوشرفتارى فرزند خود گرديد ، و نسبت به زنان مردم رعايت عفّت و پاكدامنى بنمائيد تا زنانتان عفيف و پاكدامن گردند .
32 - هر كس به خيانتكار امانت بسپارد از ضمانت و تعهّد خداوند محروم بماند .

338