و افزون گردد ، و بىشكّ سوگند دروغ خوردن و قطع رحم ( رفت و آمد با خويشان ) شهرها را ويران و خالى از سكنه مىسازد . ( يعنى : سوگند دروغ خوردن و قطع رفت و آمد با خويشان موجب نابودى شهرها و متروك ماندن آنها مىشود ) .
24 - هيچ عملى جز در پرتو شناخت حقّ پذيرفته نشود ، و هيچ شناختى جز در پرتو عمل نباشد . هر كس كه آگاه شد همان بر عمل رهنمونش گردد . و فرد بىمعرفت عارى از عمل است .
25 - براستى كه خداوند مردمى را براى احسان و نيكوكارى مقرّر فرموده ، احسان و كارهاى خير را محبوب دلشان ساخته ، و طالبان نيازمندان را بسويشان روان فرموده ، و بر آوردن حاجت و نيازشان را بر نيكوكاران سهل و راحت نموده ، [ و در مثال ] همان طور كه براى باران زنده ساختن زمين خشك و جان دادن اهلش را سهل و راحت ساخته است . و براستى كه خداوند براى احسان و نيكى دشمنانى از خلق خود قرار داده ، كه احسان و انجام آن را منفورشان ساخته ، [ بهمين خاطر ] خداوند رو نمودن حاجتمندان را بديشان ممنوع ساخته و از نيكوكارى به آنان جلوگيرى نموده ، همچنان كه بارش باران را از زمين خشك و بىحاصل قدغن مىنمايد تا زمين را تباه ، و اهلش را بميراند . و با اين حال آنچه را كه خدا از آن مىگذرد بسيار است !
26 - محبّت قلبى برادرت را [ با خود ] توسّط محبّت قلبيت با او بفهم و درياب .
( يعنى : حقيقت محبّت خود در برادرت را در قلب خود جستجو كن ) 27 - ايمان : دوستى و دشمنى [ در راه خدا ] است .
28 - از شيعيان ما نيست جز كسى كه از خدا پروا كند و از وى فرمان برد . و آنان جز با اين اوصاف شناخته نشوند : فروتنى ، خشوع ، پس دادن سپرده و امانت ، بسيارى ذكر خدا ، روزه ، نماز ، نيكى با پدر و مادر ، و رسيدگى به همسايگان فقير و مستمندان و بدهكاران ، راستگوئى ، تلاوت قرآن ، فروبستن زبان از مردم جز در گفتار نيك ، و آن گروه ( يعنى : شيعيان ) در بين قوم و خويش خود در هر چيز قابل اعتماد و امينند .
29 - چهار چيز از گنجهاى نيكوكارى است : پنهان كردن حاجت ، و نهان داشتن صدقه ، و پنهان نمودن درد ، و مخفى داشتن گرفتارى .
30 - راستگوئى به پاكى عمل انجامد . و خوش نيّتى بر مقدار روزى بيفزايد ،

276