گردد سرزنش مكند . و كسى كه راز خويش پنهان كند اختيارش هميشه در دست خود اوست .
133 - بىشكّ خداوند شش گروه را به شش خوى و عادت عذاب كند : « عرب » را به تعصّب ، « ملَّاكان » را به تكبّر ، و « اميران » را به ستمكارى ، و « فقيهان » و دانشمندان را به حسادت ، و « بازرگانان » را به خيانت ، و « روستائيان » را به جهل و نادانى .
134 - اى مردم ، رعايت تقواى الهى را بنمائيد ، زيرا بردبارى و پايدارى در امر پرهيزگارى آسانتر از تحمّل عذاب الهى است .
135 - زهد در دنيا [ عبارت است از ] كوتاهى آرزو ، سپاس هر نعمت ، و خوددارى از حرام الهى است .
136 - آنگاه كه همه چيز جفت گشت ؛ تنبلى و درماندگى با هم جفت شدند ، و « فقر » و محصول و ثمرهء آن دو گرديد . [ يعنى : فقر زائيدهء تنبلى و درماندگى است ] 137 - هان ! به يقين روزگار را سه حال است : روزى كه گذشت ؛ اميدى بدان مبند ، روز باقى ، كه حتمى است ، و روزى كه خواهد آمد ، و تو از آن در امان نيستى ، پس ديروز پند و اندرز بود ، و امروز غنيمت است ، و فردا حالش بر تو نامعلوم . ديروز گواه و شاهدى است پذيرفته و مقبول ، و امروز امين و درستكارى پرداختكننده و فردا كه بنزد تو زودگذر است ، و غيبتش درازا ، او نزد تو آمده نه تو بنزد او . اى مردم ! بىشكّ بقا و ماندگارى پس از فنا و نيستى نزد تو آمده نه تو بنزد او . اى مردم ! بىشكّ بقا و ماندگارى پس از فنا و نيستى است ، و جز اين نبوده است كه ما از گذشتگان خود ارث بريم و آيندگان از ما ، پس در پرتو آنچه كه از آن درگذرنده مىباشيد به اصلاح امور آخرت پردازيد . و راههاى خير را بپوئيد ، و در آن از كمى اهلش مهراسيد ، و از امتياز همدمى خداى خود در آن راه غافل مشويد و پيوسته او را بياد آريد . هان ! يقينا عاريتها امروز است و بخشش و پاداش فردا . همانا ما شاخه هائى هستيم از ريشه‌هاى درگذشته ، پس ريشه‌ها كه رفتند شاخه‌ها نيز سپرى شوند ( در اين صورت شاخه‌ها را پس از ريشه‌ها چه بقائى است ؟ ! ) اى مردم ، اگر شما دنيا را بر آخرت ترجيح دهيد در مقابل كالائى پست با شتاب دعوت دنيا را پاسخ مثبت داده‌ايد ، و مركب آرزوهايتان تا نقطهء بىپايان بتازد ، و آن [ شما را ] به آبشخورهائى كه سرانجامش ندامت و پشيمانى است بكشاند . و آنچه با گذشتگان و پيشينيان نموده - از دگرگونى حالات و عقوبت كردن و عبرت ديگران گردانيدن - به شما بچشاند ( با

202