است . و بر حذر باشيد از اخلاق پست و نكوهيده كه آن ، فرد محترم را خوار نمايد و عزّت و سرافرازى را تباه سازد 90 - قناعت پيشه دار تا عزيز و نيرومند گردى .
91 - صبر همچون سپرى در برابر نادارى است ، و حرص نشانهء تهيدستى . و عدم اظهار نادارى خوددارى از نيازمندى است . پند و اندرز پناهگاه كسى است كه بدان پناه برد .
92 - هر كس كه لباس دانش او را در برگيرد مردمان عيب او نبينند .
93 - فرد حسود خوشى ندارد ، و فرد ملول دوستى . و دروغگو مردانگى ( نه حسود خوشى دارد و نه ملول دوستى ، و نه دروغگو مردانگى ) 94 - براى عزّت خود نماز تراويح را بصورت فرادى بخوانيد . [1] 95 - هر عزيزى كه زير سلطهء قدرتى قرار گيرد ذليل و خوار شود .
96 - دو چيز مردمان را هلاك ساخته است : ترس از بينوائى ، و جستن فخر و سربلندى .
97 - اى مردم ، از دوستى دنيا برحذر باشيد ، چرا كه آن سرآغاز هر گناهى است ، و محلّ ورود هر گرفتارى ، و ريسمان هر فتنه ، و موجب هر بلا و آفتى است .
98 - تمام خير در سه خصلت گرد آمده است : نگريستن ، و لب فرو بستن ، و سخن گفتن . پس هر نگاهى كه تهى از عبرت باشد بىتوجّهى است و سكوتى كه خالى از انديشه باشد بىخبرى است ، و هر سخن عارى از يادآورى ( ذكر ) ياوه و چرند است ( پوچ و بىنتيجه است ) ، پس خوشا به حال كسى كه نگاهش مايهء عبرت است و سكوتش انديشه ، و سخن گفتنش يادآورى و ذكر است ، و نيز بر گناهان [ خود ] بگريد ، و مردم از شرّش در امان باشند .
99 - بسيار از اين انسان در شگفتم ! خرسند به دستيابى چيزى است كه از دستش نميرفت ، و غمگين به جهت از دست دادن چيزى كه آن را بدست نمىآورد .
و اگر مىانديشيد تشخيص مىداد و مىفهميد كه آن تدارك شده است و روزى و قوت بر او تقدير گرديده است ، بنا بر اين بر آنچه برايش ميسور بوده بسنده كرده ، و در معرض ناملايمات هم قرار نمىگرفت .

[1] مراد از تراويح ، نمازهاى نافله اى است كه در ماه رمضان خوانده مىشود ، و دستور اكيد پيامبر و اهل البيت عليه السّلام به فرادى خواندن آن است .

197