طرفگيرى كفايت مىنمايد .
69 - مردى از امير مؤمنان عليه السّلام در بارهء « سنّت » و « بدعت » و « فرقت » و « جماعت » سؤال كرد و حضرت فرمودند : امّا مراد از سنّت همان سيره و روش رسول خدا صلَّى الله عليه و اله و سلَّم است ، و بدعت هر چه آن را مخالفت كند ، و فرقت اهل باطلند هر چند بسيار باشند ، و جماعت ؛ اهل حقّند هر چند اندك باشند . بنده را نشايد كه به غير پروردگارش اميد بندد و جز از گناهش بهراسد ، و اگر از دانشمندى سؤالى شد و جوابى برايش نيافت ، از گفتن : « الله أعلم » يعنى : « خدا داناتر است » شرم نكند .
جايگاه صبر براى ايمان ، بمانند « سر » است براى بدن .
70 - مردى به آن حضرت عليه السّلام گفت : مرا نصيحت كن ، فرمود : تو را سفارش مىكنم كه نه براى كار خير - هر چند بيشمار - و نه براى گناه - هر چند اندك - پايانى قائل شوى ( مبادا كار خير خود را - هر چند بيشمار باشد - بس دانى ، و گناهت را - هر چند اندك است - كم گيرى ) .
71 - و ديگرى نصيحت طلبيد ، فرمود : نفس خود را نه به فقر وعده ده و نه به عمر دراز نويد .
72 - افراد ديندار را علائمى است كه بدانها شناخته شوند : راستگوئى ، پرداخت امانت ، وفاى بعهد ، صلهء رحم ، مهرورزى به ناتوانان ، و كمى موافقت با زنانشان ، و نيكوكارى ، و خوشرفتارى ، و بردبارى بسيار ، و پيروى از علم و آنچه مايهء تقرّب به خدا است ، پس ايشان راست زندگانى خوش و بازگشت نيكو .
73 - هيچ بنده اى آرزويش را طولانى نكرد جز آنكه عملش را از ياد برد .
[ جز آنكه كردار او را بفراموشى واداشت ] 74 - فرزند آدم شبيه ترين چيز است به ميزان و ترازو ، يا سبك گردد به نادانى ، و يا سنگين شود به دانائى .
75 - ناسزاگوئى به مؤمن بيرون شدن از نظام الهى است ، و جنگ با او كفر است ، و مصونيّت مال او همچون قداست خون او است .
76 - جان و مال خود را فداى برادرت كن ، و دادگرى و انصاف خود بر دشمنت معمول دار ، و خوشروئى و احسانت را براى باقى مردم گذار ، بر مردم سلام كن تا بر تو سلام كنند .
77 - آقا و مولاى مردم در سراى دنيا افراد باسخاوتند ، و در آخرت پرهيزگاران .

193