سفارشات آن حضرت عليه السّلام به محمّد بن أبى بكر « به هنگام گماردن او به ولايت مصر » اين مجموعه سفارشاتى است كه بندهء خدا امير مؤمنان هنگامى كه محمّد بن أبي بكر را به ولايت مصر گماشت بدو سپرد .
او را به رعايت تقواى الهى و اينكه در نهان و آشكار به طاعت او گردن نهد ، و در حضور و غياب از او بترسد ، و آنكه با فرد مسلمان نرمى كند و با تبهكار سختگيرى . با اهل ذمّه به عدالت رفتار نمايد ، و با ستمديده به انصاف و داد ، و بر ستمكار به سختيگيرى و تندى . و از مردم گذشت نمايد و تا حدّ امكان نيكوكارى كند . و اينكه خداوند ، نيكوكاران را پاداش دهد و گناهكاران را عذاب نمايد .
و او را فرمان داد كه مردم اطراف خود را به طاعت الهى و همگامى با جماعت مسلمين فرا خواند . چرا كه براى ايشان در اين دعوت آنچنان عافيت و ثواب بزرگى نهفته است كه هيچ كس نه قدر و اندازه اش تواند و نه به كنه آن پى برد . و او را دستور داد كه با آنان نرمخوئى كند و با ايشان به مساوات و برابرى رفتار نمايد ، چه در مجلس ، و چه موقعيّت ، آنسان كه دور و نزديك در رعايت حقّ به نزد او يكسان و برابر باشند . و ديگر اينكه در بين مردم به عدل و داد حكم كند و انصاف را برپا دارد و از هوى و هوس پيروى نكند ، و در راه خدا از سرزنش هيچ ملامتگرى نهراسد . زيرا خداوند با كسى است كه فرمان او را اطاعت كند و طاعت و دستورش را بر غير او ترجيح دهد .
« اين فرمان به قلم عبيد الله بن أبي رافع نگاشته شد » خلاصهء نامهء آن حضرت عليه السّلام به مردم مصر « پس از رهسپار شدن محمّد بن أبي بكر » از بندهء خدا امير مؤمنان به محمّد بن أبى بكر و مردم مصر ، سلام بر شما .
أمّا بعد ؛ نامهء تو به من واصل شد و به خواسته ات پى بردم ، و توجّه و انديشه ات به امورى كه حوزهء مسئوليتى تو آن را ايجاب مىكند و خير و صلاح مسلمين نيز در آن است بسيار خشنودم ساخت ، و دريافتم آن چيزى كه اين كلام را بر زبان تو جارى ساخته تنها نيّتى پاك و انديشه اى بىفساد بوده .
أمّا بعد ؛ بر تو باد به رعايت تقواى الهى در هر موقعيّت ، ايستاده يا نشسته ،

160