پيروى مكن « ( سورهء اعراف آيه 142 ) و گفتار ديگر رسول خدا ( ص ) هنگامى كه جمعى گفتند : مائيم دوستان نزديك ( و سرپرستان پس از ) رسول خدا ( ص ) ، پس رسول خدا بسفر حجة الوداع رفت و سپس بغدير خم آمد و در آنجا دستور داد شبيه منبرى برايش ساختند و بالاى آن رفت و بازوى مرا گرفته بلند كرد بدانسان كه زير بغلش نمودار شد و با آواز بلند در آن انجمن فرمود :
« هر كه را من سرور و مولى هستم على سرور و مولاى او است ، خدايا دوست بدار هر كه دوستش دارد و دشمن بدار هر كه دشمنش دارد » پس روى دوستى من است دوستى خدا ، و روى دشمنى من است دشمنى خدا ، و خداى عز و جل در بارهء جريان آن روز ( اين آيه را ) نازل فرمود : « امروز دين شما را برايتان كامل كردم و نعمت خود را بر شما تمام كردم و اسلام را دين شما انتخاب كردم » ( سورهء مائده آيه 3 ) پس ولايت من كمال دين و انتخاب و پسند پروردگار جل ذكره گرديد .
و نازل فرمود خداى تبارك و تعالى در مورد خصوص من و گرامى داشت من و بزرگى من و فضيلتى كه رسول خدا ( ص ) بمن داد اين گفتار را كه فرمايد : « سپس برگردانده شوند بسوى خدا ، مولاى حقيقى ايشان ، هان كه حكم ( و داورى ) از آن او است و او سريعترين حسابگران است » ( سورهء انعام آيه 62 ) . ( ظاهرا مقصود اين است كه عنوان « مولى » كه خدا و رسول او هر دو خود را بدان ناميده‌اند اين عنوان را خداوند بمن داده و مرا از ميان امت بدين نام و عنوان مخصوص داشته است و اين بخاطر بزرگداشت و فضيلت من بوده ، و ممكن است مقصود اين باشد كه مولى در كلام رسول خدا ( ص ) بهمان معنى است كه در اين آيه است ، و جملهء « و انزل الله تبارك و تعالى . . . » مربوط بآيه سابقه باشد . . ) در من منقبتهائى وجود دارد كه اگر آنها را بزبان آرم ارتفاع بناى آنها بزرگ و در نتيجه زمان گوش دادن بدانها نيز طولانى گردد .
و اگر در برابر من آن دو بخت برگشته پيراهن خلافت را بر تن كردند و در آنچه حقى بدان

38