بدنبال على عليه السّلام فرستادند و چون آن جناب آمد سر خود را بطرف صورت رسول خدا ( ص ) خم كرد و با او سخن گفت ، و او نيز با آن جناب سخن گفت تا چون سخن آن دو بپايان رسيد ، آن دو نفر آن حضرت را ديدار كردند و باو گفتند : چه سخنى با تو ميگفت ؟ على عليه السّلام فرمود : هزار در علم را برايم گفت كه از هر درى هزار در ديگر گشوده شود . 124 - موسى بن عمر بن بزيع گويد : بحضرت رضا عليه السّلام عرضكردم : مردم روايت كنند كه رسول خدا ( ص ) چون براهى ميرفت از راه ديگر برميگشت ( و از همان راهى كه رفته بود بر نميگشت ) ؟ راستى اين طور است ( و اين روايت راست است ) ؟ فرمود : آرى من هم بسيارى از اوقات همين كار را ميكنم و تو هم اين كار را بكن ، سپس فرمود : بدان كه اين كار روزى بخشتر است براى تو . 125 - محمد بن فضيل گويد : بحضرت موسى بن جعفر عليه السّلام عرضكردم : قربانت گردم گاهى از برادران دينى ما سخنى بگوش من ميرسد كه ناراحت ميشوم و چون از خودش ميپرسم منكر مىشود با اينكه مردمان موثق و مورد اعتمادى آن را از قول او براى من نقل كرده‌اند ؟ امام فرمود :
اى محمد گوش و چشمت را در مورد برادر دينيت دروغگو شمار ( و بهر اندازه مىتوانى كار او را حمل بر صحت كن ) و اگر پنجاه نفر شاهد قسمخور ( كه در موارد خاصى قسم ميخورند و مورد قبول واقع مىشود ) در حضور تو نسبت باو قسم خوردند ولى خود او سخن ديگرى گفت پس تو شخص او را تصديق كن و آنها را دروغگو بشمار ، مبادا چيزى را بر زيان او افشاء كنى كه موجب عيب و زشتى او گردد و آبرويش را ببرد ، و در نتيجه از زمرهء كسانى شوى كه خداوند در قرآنش فرمود : « كسانى كه شهرت كار بد را در بارهء مؤمنان دوست دارند آنها را است عذابى دردناك » ( سورهء نور آيهء 18 ) .

216