است گفتار خداى تبارك و تعالى : كه اگر امت تو آن را انكار كنند من اهل بيت تو را بدان ايمانى كه تو را بدان برانگيخته‌ام برگماشتم و آنها هرگز بدان كافر نشوند ، و ضايع نكنم ايمانى كه تو را بدان فرستادم از ميان خاندانت پس از تو : آن دانشمندان امتت ، و سرپرستان امر من پس از تو و اهل استنباط علمى كه در آن نه دروغى و نه گناهى و نه زورى و نه سرمستى و نه خودنمائى نيست ، و اين بود بيان پايان كار اين امت .
همانا خداى عز و جل پاكيزه كرد خاندان پيامبرش ( ع ) را ، و براى ايشان مزد ( رسالت را ) كه همان دوستى و محبت ( ايشان ) بود خواست ( و مقرر كرد كه آنها را دوست بدارند ) و ولايت را در بارهء ايشان مقرر فرمود ، و آنها را اوصياء و دوستان ثابت پس از او در ميان امتش قرار داد ، پس عبرت گيريد اى مردم در سخنانى كه گفتم كه خداوند ولايت و طاعت و مودّت و استنباط علم و حجتهاى خويش را در چه جايى بنهاد ، پس از آن كس بپذيريد و بدو تمسك جوئيد تا بوسيله اش نجات يابيد و در روز قيامت براى شما حجت باشند و راه پروردگارتان جل و عز باشند ، و نرسد ولايت خداى عز و جل جز بدانها ، و هر كه چنين كرد بر خدا لازم است كه او را مورد اكرام خويش قرار دهد و عذابش نكند ، و هر كه بدرگاه خداى عز و جل رود بغير آن ترتيبى كه او دستور فرموده بر خداى عز و جل لازم است كه خوارش دارد و عذابش كند .
[ مصاحبهء نافع با امام باقر - ع - ] 93 - ابو الربيع گويد : در خدمت امام باقر عليه السّلام بحج رفتيم در همان سالى كه هشام بن عبد الملك در آن سال بحج آمده بود و نافع كه از نزديكان عبد الله بن عمر بن خطاب بود ( و يكى از دشمنان اهل بيت و بلكه چنانچه گويند و از آخر حديث نيز معلوم مىشود يكى از خوارج بوده ) نيز همراه هشام بحج آمده

172