براى نوح عليه السّلام بود ، همچنان كه براى آدم و هود و صالح و شعيب و ابراهيم صلوات الله عليهم بود تا اينكه رسيد بيوسف بن يعقوب عليهما السّلام ، و پس از يوسف در اسباط برادران او همچنان مقرر بود تا رسيد بموسى عليه السّلام ، و ميان يوسف و موسى پيمبرانى بودند ، پس خدا موسى و هارون عليهما السّلام را بسوى فرعون و هامان و قارون فرستاد ، سپس پيمبران را پى در پى فرستاد « هر زمانى كه براى ملتى پيامبرشان آمد و تكذيبش كردند و ما برخى را بدنبال برخى ديگر قرار داديم و موضوع قصه ها و داستانهاشان كرديم » ( سورهء مؤمنون آيهء 44 ) .
و بنى اسرائيل ( در پيغمبر كشى ) چنان بودند كه پيغمبرى را ميكشتند و دو تن ( ديگر بانتظار كشته شدن ) ايستاده بودند ، و دو تن را ميكشتند و چهار تن ديگر ايستاده بودند ، تا آنجا كه بسا در يك روز هفتاد پيغمبر را ميكشتند و بازار كشت و كشتارشان تا پايان روز برپا بود .
و چون تورات بر موسى عليه السّلام نازل گرديد مژدهء آمدن محمد ( ص ) را داد ، و ميان يوسف و موسى پيمبرانى بودند .
و وصى موسى يوشع بن نون عليه السّلام بود و همان جوان او بود كه خداى عز و جل داستانش را در قرآنش ذكر فرموده ، پس همچنان پيمبران بآمدن محمد ( ص ) مژده ميدادند تا اينكه خداى تبارك و تعالى حضرت مسيح عيسى بن مريم را فرستاد و او نيز بآمدن محمد ( ص ) مژده داد ، و اين است گفتارش كه فرمايد : « مييابند ( يعنى يهود و نصارى ) او را نوشته ( يعنى وصف محمد صلَّى الله عليه و آله را ) در نزد خود ( يعنى ) در تورات و انجيل كه آنها را امر بمعروف و نهى از منكرشان ميكرد » و همين است گفتار خداى عز و جل كه عيسى خبر ميدهد : « و مژده دهم به پيامبرى كه پس از من آيد و نامش احمد است »

168