دهم كه براستى تو از فرزندان پيمبرانى و همانا علم و دانش تو از علم و دانش آنها است .
68 - محمد بن مسلم گويد : همه چيز ( در ابتداى خلقت ) آب بود و عرش خدا نيز بر آب قرار داشت ، پس خداى عز ذكره آب را فرمان داد بصورت آتشى برافروخته شد ، پس بآتش دستور داد خموش گشت و از خموشى آن دودى برخاست ، و خدا از آن دود آسمانها را آفريد ، و از خاكسترش زمين را خلق فرمود ، پس ميان آب و آتش و باد نزاع در گرفت .
آب گفت : منم بزرگترين لشكر خدا ، و باد گفت : منم بزرگترين لشكر خدا ، و آتش گفت :
منم بزرگترين لشكر خدا ، پس خداوند بباد وحى كرد كه توئى لشكر بزرگ من .
حديث بهشتها و اشتران 69 - امام باقر عليه السّلام فرمود : از رسول خدا ( ص ) در مورد گفتار خداى عز و جل پرسش شد ( كه فرمايد ) : « روزى كه پرهيزگاران را محشور كنيم كه به پيشگاه خداى رحمان وارد شوند » ( سورهء مريم آيهء 85 ) فرمود : اى على اين واردشوندگان جز سوارانى نيستند ، اينان مردانى هستند كه از خدا ميترسند و خدا نيز دوستشان دارد و آنها را مخصوص خويش ساخته و كردارشان را پسنديده و پرهيزكارانشان ناميده است ، سپس فرمود : اى على سوگند بدان كه دانه را شكافت و جاندار را آفريد كه براستى آنها از گورهاى خويش بيرون آيند و فرشتگان باستقبالشان روند با شترانى از شتران عزت

137