( منسوب به ابو تراب كنيهء على عليه السّلام ) و شيعهء على ناميدند ، بخدا سوگند كه آن ( يعنى حق و حقيقت ) نيست جز خداى يگانه كه شريك ندارد ، و رسول او ( ص ) و خاندان رسول خدا عليهم السّلام و شيعيان رسول خدا ( ص ) ، و نيستند ساير مردم جز همان ( كه هستند ) على عليه السّلام برترين مردم بود پس از رسول خدا ( ص ) و سزاوارترين مردم بود نسبت بآنها - و سه بار در اين جمله را تكرار فرمود - شرح - « مرجئة » بكسانى گويند كه على عليه السّلام را چهارمين خليفه دانند و برخى گفته‌اند : كسانى هستند كه معتقدند با وجود ايمان در شخص هيچ گناهى زيان نرساند و با وجود كفر هيچ طاعتى سود ندهد ، و « حرورية » بيك دسته از خوارج اطلاق شود ، و قدرية بكسانى گويند كه قائل بتفويض گشته‌اند و گاهى بجبرية نيز قدرية گفته شده . 37 - عبد الحميد واسطى گويد : بامام باقر عليه السّلام عرض كردم : خدا كار شما را باصلاح گرايد براستى ما بانتظار ظهور دولت حقه دست از كسب كشيده‌ايم تا بدان جا كه چيزى نمانده برخى از ما گدائى كند ؟ حضرت فرمود : اى عبد الحميد آيا پندارى كسى كه در راه خدا خود را بازداشته خداوند گشايش بكارش ندهد ؟ چرا ! بخدا قسم كه حتما براى او گشايشى فراهم خواهد كرد ، خدا رحمت كند بنده اى را كه امر امامت ما را زنده كند ، عرضكردم : خدا كار شما را باصلاح گرايد همانا اين مرجئة ( معناى آن در حديث پيش گذشت ) ميگويند : بما زيانى نرساند كه بر همين حال و عقيده اى كه هستيم باشيم هنگامى كه بيايد آنچه شما ميگوئيد ( و دولت حقه ظاهر گردد ) در آن هنگام ما و شما هم عقيده شويم و يكسان گرديم ؟
فرمود : اى عبد الحميد راست گويند هر كه توبه كند ( يعنى در آن زمان ) خدا توبه اش را بپذيرد و هر كس نفاقى در دل داشته باشد و آن را پنهان كند خداوند جز بينيش را بخاك نمالد و هر كه ( اكنون ) امر امامت ما را آشكار سازد خدا خونش را بريزد و خداوند در راه اسلام سرش را ببرد چنانچه قصاب سر گوسفندش را ببرد

115