مردى عرضكرد : اى رسول خدا مگر كسى پيدا مىشود كه پدر و مادر خود را لعنت كند ؟ ! فرمود :
آرى پدر و مادر مردم را لعنت ميكند و آنها نيز پدر و مادر او را لعنت ميكنند .
و خدا لعنت كند قبائل رعل ، و ذكوان و لحيان را ، و جذيمة را از تيره اسد ، و غطفان ، و ابو سفيان بن حرب ، و شهبل ذو الاسنان را ، و دو فرزند مليكه بن جزيم و مروان و هوذة و هونة را .
( توضيح : مجلسى ( ره ) در معناى محلل و محلل له چند معنا ذكر كرده يكى همان معناى متبادر آن كه مقصود از محلل كسى است كه زنى را كه شوهرش سه طلاقه كرده بزنى بگيرد و با او نزديكى كند تا بر شوهر اولى آن زن حلال شود و پس از نزديكى طلاقش دهد و مقصود از « محلل له » همان شوهر آن زن است و از طيبى نقل كرده كه گفته است شوهر آن زن ملعونست چون حاضر شده تا سه بار زنش را طلاق دهد و راضى شده دوباره با اين حيلهء شرعى آن زن را بگيرد و محلَّل ملعونست چون مانند بز نر خود را اجير كرده تا كار ديگرى را اصلاح كند . و وجه ديگر آنست كه مقصود عمل مردمان جاهليت باشد كه ماههاى حرام را حلال و ماههاى حلال را حرام ميكردند و در قرآن به « نسىء » تعبير شده ، و وجه سوم آنكه مقصود حلال كردن هر حرام الهى باشد ) .
28 - امام صادق عليه السّلام فرمود : يكى از موالى ( بندگان آزاد شده ) امير مؤمنان عليه السّلام از او مالى درخواست كرد ، حضرت باو فرمود : ( صبر كن تا ) بهرهء من كه از بيت المال بمن ميرسد آن را با تو تقسيم كنم ! آن شخص گفت : من بدان مقدار اكتفا نمىكنم ( و كفايت كار مرا نميكند ) و ( براى بدست آوردن مال بيشترى ) بنزد معاويه رفت ، معاويه نيز او را بهره مند ساخت ( و آنچه ميخواست بوى داد ) او نامهء بامير المؤمنين عليه السّلام نوشت و از مالى كه ( در نزد معاويه ) بدست آورده بود حضرت را باخبر ساخت امير مؤمنان در پاسخ او نوشت :
اما بعد بدان كه اين مالى كه اكنون در دست تو است پيش از تو در دست ديگران بوده و پس از تو نيز بدستهء ديگرى ميرسد ، و تنها آن مقدار از اين مال بهرهء تو است كه بوسيلهء آن براى خويش كارى آماده كنى ، پس خود را بر فرزندانت در آنچه بكار آنها ميخورد مقدم دار ، زيرا ( اگر فرزندانت را در نظر داشته باشى

102