4 - امام صادق عليه السلام ميفرمود : بخدا كه من كتاب خدا را از آغاز تا پايانش ميدانم ، چنان كه گوئى در كف دست منست « در قرآنست خبر آسمان و خبر زمين و خبر گذشته و خبر آينده ، خداى عز و جل فرمايد :
« بيان هر چيز در آنست » .
5 - ابن كثير گويد : امام صادق عليه السلام در باره آيه شريفه ( 40 سوره 27 ) « كسى كه دانشى بكتاب داشت ( آصف بن برخيا بقول مشهور ) گفت من آن تخت را نزد تو آورم ، پيش از آنكه چشمت را بهم زنى » آنگاه انگشتانش را باز كرد و بر سينه اش گذاشت و سپس فرمود : بخدا كه همه علم كتاب نزد ماست ( ولى آصف اندكى از آن را ميدانست و از بركت همان مقدار بود كه توانست تخت بلقيس را در چشم بهم زدنى نزد سليمان حاضر كند و خداى تعالى اين داستان را در سوره نمل بيان ميكند ) .
6 - بريد بن معاويه گويد بامام باقر آيه شريفه ( 43 سوره 13 ) « بگو خدا و كسى كه علم كتاب نزد اوست ، براى گواهى ميان من و شما كافى است » را عرضكردم ، فرمود : خدا ما را قصد كرده و على بعد از پيغمبر صلَّى الله عليه و آله اول ما و افضل ما و بهتر ما خاندانست ( يعنى اى كفار قريش اگر در رسالت من شك و ترديدى داريد ، حقيقت مرا همان بس كه گواهانى چون خدا و جانشينانم دارم ، گواهى خدا اينست كه مرا بتنهائى در ميان شما مردم خونخوار مبعوث كرده و حفظ ميكند و نصرت ميدهد و كلامى چون قرآن بر من نازل كرده و از خطا و لغزشم نگه ميدارد و گواهى جانشينانم به برترى علم و صفات و كمال آنهاست بر تمام مردم و باينكه يگانه مردى مانند على گويد : من يكى از بندگان محمدم ( ص ) .

333