« اين آيه ها و بيم دادنها گروهى را كه مؤمن شدنى نيستند سود ندهد » پرسيدم ، فرمود : آيه ها امامان و بيم دادنها پيغمبران عليهم السلام ميباشند . ( واضحست كه امامان عليهم السلام آيات الله العظمى ميباشند و وظيفه پيغمبران بيم دادن مردمست از عواقب سوئى كه بر گناهانشان مترتب مىشود و وجود امامان و بيم دادن پيغمبران ، براى اهل ايمان و افراد شايسته سودمند و براى مردم سر سختى كه ايمان نياورند سودى ندارد .
2 - امام باقر عليه السلام در باره قول خداى عز و جل ( 42 - سوره 54 ) « تمام آيات ما را تكذيب كردند » فرمود : مقصود از آيات ، اوصياء است .
3 - ابو حمزة گويد : بامام باقر عليه السلام عرض كردم : قربانت گردم ، شيعه از شما تفسير اين آيه را ميپرسند « از چه از يك ديگر ميپرسند ؟ از خبر بزرگى ميپرسند ! » فرمود : اختيار با من است ، اگر خواهم بآنها بگويم و اگر خواهم نگويم ، سپس فرمود : ولى من تفسيرش را براى تو ميگويم عرضكردم :
« از چه از يك ديگر ميپرسند ؟ » فرمود : اين آيه در باره امير المؤمنين صلوات الله عليه است ، آن حضرت عليه السلام ميفرمود : خدا را آيه اى بزرگتر از من نيست ، خدا را خبرى بزرگتر از من نيست .
واجب دانستن خداى عز و جل و پيغمبرش ( ص ) همراه بودن با ائمه ( ع ) را 1 - بريد گويد : از امام باقر عليه السلام در باره قول خداى عز و جل ( 120 سوره 9 ) « از خدا باك داشته

297