نگاهش دارد و از هراس بزرگ روز قيامت ايمنش سازد .
2 - امام صادق ( ع ) راجع بقول خداى تعالى ( 157 سوره 7 ) « كسانى كه پيروى ميكنند از رسول و پيغمبرى كه درس ناخوانده است و اوصافش را در توراة و انجيل نزدشان نوشته مييابند ، ايشان را بكار نيك واميدارد و از كار زشت نهى ميكند و پاكيزه ها را براى ايشان حلال و پليدىها را برايشان حرام ميسازد - تا آنجا كه فرمايد - و پيروى كنند از نورى كه با او نازل شده ، تنها ايشان رستگارند » فرمود مقصود از نور در اينجا [ على ] امير مؤمنان و ائمه ( ع ) ميباشند .
3 - ابى جارود گويد بامام باقر ( ع ) عرض كردم : خدا باهل كتاب خير بسيارى داده است ، فرمود : آن چيست ؟ عرض كردم : قول خود خداى تعالى است ( 54 سوره 28 ) « كسانى را كه پيش از آن بآنها كتاب داديم باو ميگروند - تا آنجا كه فرمايد - آنها براى شكيبائيشان دو مرتبه اجر گيرند » امام فرمود : خدا بشما هم عطا كرده چنان كه بايشان عطا كرده است ، سپس تلاوت فرمود ( 29 سوره 57 ) « اى گروندگان از خدا باك داشته باشيد و برسولش ايمان آوريد تا دو بهره از رحمت خود بشما دهد و براى شما نورى قرار دهد كه در پرتوش حركت كنيد » يعنى امامى كه باو اقتدا كنيد .
4 - ابو خالد كابلى گويد : از امام باقر ( ع ) در باره قول خداى تعالى ( 8 سوره 64 ) « بخدا و رسولش و نورى كه فرستاديم ايمان آوريد » پرسيدم فرمود : اى ابا خالد بخدا مقصود از نور ائمه ( ع )

277