اين جوان - يعنى هشام بن حكم - صحبت كن ، ( 1 ) گفت حاضرم ، سپس بهشام گفت : اى جوان در باره امامت اين مرد از من بپرس ، هشام ( از سوء ادب او نسبت بساحت مقدس امام ( ع ) خشمگين شد بطورى كه ميلرزيد ، سپس بشامى گفت : اى مرد آيا پروردگارت بمخلوقش خير انديشتر است يا مخلوق بخودشان ، گفت بلكه پروردگارم نسبت بمخلوقش خير انديشتر است ، هشام - در مقام خيرانديشى براى مردم چه كرده است ؟ شامى - براى ايشان حجت و دليلى بپا داشته تا متفرق و مختلف نشوند و او ايشان را با هم الفت دهد و ناهمواريهاشان را هموار سازد و ايشان را از قانون پروردگارشان آگاه سازد - هشام - او كيست ؟
شامى رسول خدا ( ص ) است . هشام - بعد از رسول خدا ( ص ) كيست ؟ شامى - قرآن و سنت است . هشام - قرآن و سنت براى رفع اختلاف امروز ما سودمند است ؟ شامى - آرى . هشام پس چرا من و تو اختلاف كرديم و براى مخالفتى كه با تو داريم از شام باينجا آمدى ! شامى خاموش ماند ، امام صادق عليه السلام باو گفت چرا سخن نميگوئى ، شامى گفت : اگر بگويم قرآن و سنت از ما رفع اختلاف ميكنند باطل گفته‌ام زيرا عبارات كتاب و سنت معانى مختلفى را متحمل است ( چند جور معنى مىشود ) و اگر بگويم اختلاف داريم و هر يك از ما مدعى حق ميباشيم ، قرآن و سنت بما سودى ندهند ( زيرا كه هر كدام از ما آن را بنفع خويش توجيه ميكنيم ) ولى همين استدلال بر له من و عليه هشام است ، حضرت فرمود : از او بپرس تا بفهمى كه سرشار است ، شامى - اى مرد : كى بمخلوق خيرانديشتر است : پروردگارشان يا خودشان ! هشام پروردگارشان از خودشان خيرانديشتر است . شامى - آيا پروردگار شخصى را بپا داشته است كه ايشان را

242