( و معاذ الله ) مقام پيغمبر خدا والاتر از اين است كه مشمول اين آيه گردد كه خداوند در بارهء او فرموده است ( سورهء آل عمران آيه 67 ) وابسته ترين افراد بابراهيم آنانند كه پيرو او بودند و اين پيغمبر است و مؤمنين هستند و امير المؤمنين پدر بزرگوار ذريهء پيغمبر است كه امامت در او قرار داده شد بهمان طور كه در ذريهء معصوم او قرار داده شد و اينكه خداى عز و جل فرمود ( مردم ستمكار بمقام ولايت عهدى من نخواهند رسيد ) مقصود خداوند اين است كه شايستهء مقام امامت آن كس نيست كه بتى را و يا معبود غير خدا را پرستيده باشد و يا يك چشم بر هم زدن براى خدا شريك قرار داده باشد گرچه پس از آن مسلمان شده باشد كه ظلم آن است كه چيزى را نه در جاى خودش قرار دهى و بزرگترين ستم شريك دانستن براى خدا است كه خداوند فرمايد براستى كه شرك ظلم بزرگى است و هم چنين شايستهء امامت نيست كسى كه مرتكب يك گناه بشود چه كوچك و چه بزرگ گرچه بعد از آن توبه كند و هم چنين كسى كه خود حد بگردن دارد نميتواند بر ديگرى حد جارى كند بنا بر اين جز معصوم كسى را نرسد كه امام شود و راهى براى شناختن عصمت نيست جز آنكه خداى عز و جل از زبان پيغمبرش بيان بفرمايد زيرا عصمت را از قيافهء ظاهرى نتوان شناخت چنانچه سفيدى و سياهى و مانند آنها شناخته شوند بلكه صفتى است پنهانى كه جز با تعريف خدائى كه از همهء پنهانىها آگاه است شناخته نشود .
( امير المؤمنين بفرمانداران حكومت خود پنج دستور كتبى داد ) 85 - امام صادق عليه السّلام فرمود : امير المؤمنين بفرمانداران حكومت خود نوشت كه قلمهاى خود را ريز بتراشيد و فاصلهء سطرها را كمتر كنيد و جملات اضافى را حذف كنيد و اصل مطلب را بعبارت مختصر

344