( گفتار خداى عز و جل بابراهيم كه چهار پرنده بگير و سپس آنان را در گرد خود قرار بده ) 146 - امام صادق ( ع ) فرمود : بيان گفتار خداى عز و جل كه فرمود : چهار پرنده براى خود بگير و آنان را برگرد خود قرار بده و بهر كوهى پاره اى از آنان بگذار فرمود : ابراهيم ، هدهد و صرد [1] و طاوس و كلاغ را گرفت و سربريد و سرشان را بيك سو نهاد سپس پيكرشان را با پرها و گوشت و استخوان در هاون كوبيد تا بهم در آميخت سپس آنها را ده قسمت كرد و بر ده كوه گذاشت سپس آب و دانه اى در كنار خود نهاد و نوك پرنده‌ها را بميان انگشتان خود گرفت سپس گفت : باذن خداى عز و جل هر چه زودتر نزد من آئيد گوشتها و پرها و استخوانها بسوى يك ديگر به پرش در آمدند تا پيكرها بصورت اوليه درست شد و هر پيكرى آمده و بگردنى كه سر و منقارش در آن بود چسبيد ابراهيم نوكهاى پرنده‌ها را رها كرد پرنده‌ها بر كنار آب فرود آمدند و آب آشاميدند و دانه برچيدند سپس گفتند : اى پيغمبر خدا هم چنان كه ما را زنده كردى خداى زنده ات نگهدارد ابراهيم فرمود : بلكه خداوند زنده ميكند و ميميراند اين تفسير ظاهر آيه است امام ( ع ) فرمود : و تفسير آيه از نظر باطن اين است كه چهار نفر از سخنسنجان را انتخاب كن و دانش خود را بآنان بياموز و سپس آنان را بنمايندگى از طرف خود باطراف زمين بفرست و هر گاه خواستى كه نزدت آيند بنام بزرگ خدا آنان را ميخوانى كه باذن خدا شتابان نزد تو خواهند آمد .

[1] صرد بضم صاد و فتح را مرغى است كه گنجشك را شكار كند بفارسى وركاك است ، منتهى الارب ،

293