خوشنوديش او را بباطل نكشاند و چون خشمگين شود خشمش او را از حق بدر نبرد و كسى كه چون قدرتى بدست گرفت بآنچه از آن او نيست دست دراز نكند عمر دوات و كاغذى خواست و نوشت * ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * بموجب اين نوشته . عمر بن عبد العزيز فدك را كه مورد دعواى محمد بن على بود باو باز گردانيد .
65 - امام باقر ( ع ) فرمود : مؤمن همان است كه بهنگام خوشنودى ، خوشنوديش بگناه و باطل آلوده اش نسازد و بهنگام خشم خشمش او را از گفتار حق بدر نبرد و مؤمن كسى است كه چون قدرت يافت قدرتش او را از حد خود بيرون نبرده و جز بحق خويش دست درازى نكند .
حديث 66 - و 67 مضمونش با حديث 65 تقريباً يكى است .
( خداوند عز و جل در روز قيامت با سه كس سخن نگويد و نگاه شان نكند و لياقتشان نبخشد و به شكنجهء دردناكى گرفتار خواهند بود ) 68 - ابى بصير گويد : شنيدم امام صادق ( ع ) ميفرمود : خداى عز و جل در روز قيامت با سه كس

119