براستى چون خدا بنده اى را براى اصلاح كار بندگان خود انتخاب كند باو شرح صدر عطا كند و در دلش چشمه‌هاى حكمت و فرزانگى بجوشاند و دانش خود را از راه الهام باو آموزد و در پاسخ هيچ سؤال و پرسشى در نماند و از حق و حقيقت سرگردان نشود ، زيرا از طرف خداوند معصوم است و مشمول كمك و تأييد او است از خطا و لغزش و برخورد ناصواب در امان است ، خدا او را بدين صفات اختصاص داده تا حجت بالغه بر هر كدام از خلقش باشد كه او را درك كند ، اين فضل الهى است كه بهر كه خواهد عطا كند ، خدا صاحب فضل بزرگى است ، آيا بشر قادر است چنين امامى انتخاب كند يا منتخب آنها داراى چنين صفاتى بوده و آن را پيش انداخته‌اند بحق خانه خدا كه تعدى كردند و قرآن را پشت سر انداختند ، مثل اينكه مطلب را نميدانند ، هدايت و شفا در كتاب خداست كه پشت بدان دادند و پيرو هواى خود شدند و خدا آنها را نكوهيد و دشمن داشت و بدبخت ساخت و فرمود ( قصص - 50 ) كيست گمراه تر از آنكه پيرو هوس خويش است ، بىرهبرى از جانب خدا ، براستى خدا مردم ستمكار را هدايت ميكند ، و فرمود ( غافر - 35 ) بزرگ است ، در دشمنى نزد خدا و آنها كه گرويدند همچنان خدا بر دل هر متكبر جبارى مهر زند و صلى الله على محمد المصطفى و على المرتضى و فاطمة الزهراء و الائمة من ولدها المصطفين الاخيار آل يس الابرار و سلم تسليما كثيرا . فراغت از ترجمه روز 4 شنبه 9 آذر سال 1339 خورشيدى برابر 10 جمادى الآخر سال 1379 هجرى قمرى در شهر رى .
محمد باقر - كمره اى < / لغة النص = فارسي >

680