منصور و صلى الله على محمد و آله .
مجلس نود و سوم - روز جمعه دوازدهم شعبان 368 در اين روز اصحاب جلسه و مشايخ خدمت شيخ فقيه ابو جعفر محمد بن على بن حسين بن موسى بن بابويه قمى ( رضي الله عنه ) گرد آمدند و از او خواستند كه دين اماميه را بطور مختصر براى آنها ديكته كند و او در جواب گفت : دين اماميه همان اقرار بيگانگى خداى تعالى ذكره است با نفى تشبيه و تنزيه او از آنچه شايسته او نيست و اقرار به پيغمبران خدا و رسل و حجج و فرشته‌ها و كتب او و اقرار باينكه محمد سيد انبياء و مرسلين است و افضل آنها است و همه فرشتگان مقرب و او خاتم انبياء است و پس از او تا قيامت پيغمبرى نيست و همه انبياء و ائمه بهتر از فرشتگانند و همه معصومند و از هر آلودگى و پليدى پاكند و قصد گناه صغيره و كبيره نكنند و مرتكب آن نشوند و امان اهل زمينند چنانچه ستاره‌ها امان اهل آسمانند و ستونهاى سازمان اسلام پنج است نماز ، زكاة روزه ، حج و ولايت پيغمبر و ائمه بعد از او كه دوازده‌اند اول آنها امير المؤمنين على بن ابى طالب است و بعد حسن و حسين ، على بن الحسين و باقر محمد بن على ، صادق جعفر بن محمد ، كاظم موسى بن جعفر ، رضا على بن موسى ، جواد محمد بن على ، هادى على بن محمد .

639