باب ( ششم ) اعتقاد در اراده و مشيت ابن بابويه رحمة الله عليه گويد :
اعتقاد ما در اين باب قول جناب صادق عليه السّلام است كه خواسته خدا و اراده نموده و دوست نداشته و نپسنديده به اين تفصيل كه خواسته است كه هيچ چيز نباشد مگر بعلم او ، و اراده نموده همچنين ، و دوست نداشته كه سيمين سه خدايش گويند و نپسنديده كفر را براى بندگانش ، و حق تعالى فرموده كه يا محمّد صلى الله عليه و آله و سلَّم تو هدايت نمينمائى هر كه را مائلى و ليكن خدا هدايت ميفرمايد هر كس را ( كه ) ميخواهد [1] و ايضا فرموده كه : نميخواهيد شما بندگان مگر آنكه خدا بخواهد [2] و ايضا فرموده كه : اگر خواسته بود پروردگار تو يا محمّد صلى الله عليه و آله و سلَّم هر آينه ايمان آورده بود هر كه در روى زمين است كلهم اجمعين ، آيا پس تو بجبر ميدارى مردم را تا همه مؤمن باشند ؟ [3] و فرموده كه : مقرّر نبوده براى هيچ نفسى اينكه ايمان بياورد مگر باذن خداوند [4]

[1] * ( إِنَّكَ لا تَهْدِي مَنْ أَحْبَبْتَ وَلكِنَّ اللَّه يَهْدِي مَنْ يَشاءُ ) * . سوره قصص آيه 56
[2] * ( وَما تَشاؤُنَ إِلَّا أَنْ يَشاءَ اللَّه ) * ، سوره دهر آيه 38
[3] * ( وَلَوْ شاءَ رَبُّكَ لآمَنَ مَنْ فِي الأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعاً أَ فَأَنْتَ تُكْرِه النَّاسَ حَتَّى يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ) * . سوره يونس آيه 98
[4] * ( وَما كانَ لِنَفْسٍ أَنْ تُؤْمِنَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّه ) * . سوره يونس آيه 100

21