و كذلك * ( سَخِرَ الله مِنْهُمْ ) * [1] يعنى سخريه و استهزاء نمود خدا از آن جماعت .
و ديگر : * ( نَسُوا الله فَنَسِيَهُمْ ) * [2] يعنى فراموش كردند خدا را ، پس فراموش ساخت خدا آنها را و معنى همهء اينها اينست كه حقتعالى جزاى اعمال آنها را ميدهد جزاى مكر و جزاى مخادعه و جزاى استهزاء و جزاى سخريه و جزاى نسيان و تلافى فراموشى آنها آنست كه خود آنها را از يادشان ببرد چنانچه حقتعالى فرمود : * ( وَلا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا الله فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ ) * [3] يعنى مباشيد مثل آن كسانى كه فراموش نموده‌اند خدا را پس خدا خود آنها را از يادشان برد ، زيرا كه حقتعالى در حقيقت مكر و خدعه و استهزاء و سخريه و نسيان نميكند ، تعالى عن ذلك علوا كبيرا

[1] سوره توبه آيهء 80
[2] توبه آيه 68 .
[3] سوره حشر آيه 19 فرموده است شيخ مفيد عليه الرحمه كه ذكر نموده است ابو جعفر رحمه اللَّه كه نسيان خداوند جارى مجراى مخادعه و فريب او است عاصيان را و اينكه نام گذارده است خداوند آن را باسم آنچه جزا داده مىشود بر آن و وجه در آن غير اين است ، و وجه آنست كه نسيان در لغت آن ترك و تاخير است فرموده است خداوند * ( ما نَنْسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنْسِها نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْها أَوْ مِثْلِها ) * قصد نموده است خداوند از اين آيه كه آنچه نسخ ميكنيم از آيه ، يا واميگذاريم آن را بر حال خود يا تأخير مياندازيم آن را ، پس مراد بقول خداوند تعالى * ( فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ ) * آن است كه ملجا گردانيد ايشان را بسوى ترك تعاهد و مراعات مصالح خود به آنچه مشغول نمود ايشان را به آن از عقاب ، پس اينست وجهش و اگر چه آن نيز وجهى است كه منكر نيست و اللَّه ولى التوفيق - مفيد .

14