( ع ) دعايش كرده و در حقش فرموده من در حق تو مىگويم چيزى را كه پيغمبر اكرم در حق حسان گفت : پيوسته روح القدس تأييدت نمايد ما دامى كه ما را به زبانت يارى ميكنى .
" ابن شهر آشوب " قدس سره در معالم العلماء مىنويسد : " امام صادق " فرمود : " هشام بن الحكم " مراقب و نگهبان حق ما و مؤيد صدق ما و نابود كننده باطل دشمنان ماست ، كسى كه او را پيروى كند ما را پيروى نموده و كسى كه با او مخالفت و دشمنى كند با ما مخالفت و دشمنى نموده است .
" مامقانى اعلى الله مقامه " در تنقيح المقال - از خط مرحوم مجلسى رحمة الله نقل شده كه " سيد مرتضى " و " شيخ مفيد " قدس سرهما فرموده اند كه روزى در منى هشام خدمت امام صادق ( ع ) شرفياب شد در حالتى كه فضلا و دانشمندان بنام شيعه از قبيل " حمران اعين شيبانى " " قيس ماصر " [1] - " يونس بن يعقوب " ( 2 )

[1] " قيس ماصر " از متكلمين بزرگ شيعه است و علم كلام را از امام چهارم ( ع ) ياد گرفته است " كلينى رحمة الله " در " كتاب كافى " در اوايل كتاب حجت روايتى آورده كه جلالت قدر " قيس ماصر " از آن آشكار مىشود . و خلاصه قسمتى كه مورد احتياج است اينست كه " شخص شاميى " خدمت " امام صادق " رسيد كه با اصحاب مناظره كند ابتداى امر امام با او صحبت كرد محكوم شد . سپس " بيونس بن يعقوب " گفت بيرون رو ، و هر يك از متكلمان را كه ملاقات كردى همراه خود بياور يونس بيرون رفت " حمران " و " احول " و " هشام بن سالم " و " قيس ماصر " را كه به اعتقاد يونس بن يعقوب همه از متكلمان بودند و بهترين آنان " قيس ماصر " بود همراه آورد . سپس مناظره شروع شد امام هنگام مناظره " قيس " با " شامى " از بيچارگى و واماندگى " شامى " در مقابل " قيس " مىخنديد سرانجام امام شامى را با جمله ( كلم هذا الغلام ) امر بمناظره با " هشام بن الحكم " فرمود . " شامى " با " هشام " مناظره كرد . " هشام " با دليل وى را ملزم به قبول امامت " امام صادق " كرد . بعد امام راجع به هر يك از متكلمان شيعه بيانى فرمود راجع " بقيس " و " مؤمن طاق " فرمود " انت والاحول قفازان حاذقان " تو واحول در غافلگير كردن طرف در مقام مناظره مهارت داريد . 2 - " يونس بن يعقوب " از محدثين مورد وثوق و اطمينان و از فقهاى اصحاب بشمار مىرود زمان امام صادق و كاظم و رضا ( ع ) را ادراك نموده . در زمان امام هشتم در مدينه بدرود زندگانى گفت . امام هشتم براى او حنوط و كفن فرستاد و دستور داد او را در بقيع دفن نمايند و چنانچه اهل مدينه بگويند " يونس بن يعقوب " عراقى است ، و نبايد در بقيع دفن شود در پاسخ ايشان بگويند كه او از دوستان " جعفر بن محمد " بود و در عراق سكونت داشت . اگر نگذاريد كه اين شخص را در بقيع دفن كنيم ما هم بعد از از دفن بندگان و دوستان شما در بقيع جلوگيرى خواهيم كرد . و امر فرمود " محمد حباب " كه مردى از اهل كوفه بود بر وى نماز گذارد و چهل ماه يا چهل روز در قبرش آب بپاشند . " صفوان بن يحيى " مىگويد " به امام رضا " عرض كردم خوشحال شدم كه اظهار لطفى به يونس فرموديد ، فرمود آيا خداوند به او عنايت نفرمود كه او را از عراق به مدينه منتقل نموده در جوار پيغمبر مدفون ساخت خلاصه از اين تشريفات و عنايات خاصه كه امام نسبت به يونس بن يعقوب فرموده جلالت قدر و منزلتش در پيشگاه معصوم معلوم مىگردد .

30