نائل گرديد و از اشراق انوار آن نير اعظم دانش ، دلش به نور ولايت منور گرديد ، به اعتراف هشام با نظر ، او را تربيت و هدايت فرمود . عمر بن يزيد مىگويد كه بعدا از هشام سؤال كردم آن ملاقات چگونه برگزار شد ؟ گفت من قبلا به مكان موعود رسيده ، به انتظار مقدم شريفش بودم ، ناگهان در حالى كه سوار بر استر بود تشريف آورد ، هنگاميكه به من نزديك شد و چشمم به جمالش افتاد ، چنان رعب و هيبتى از ملاقات آن بزرگوار به من دست داد كه نيروى انتخاب مطلب براى پرسش ، بلكه قدرت گفتار را از دست دادم ، زمانى حضرتش منتظر گفتار و پرسش من بود ، اين انتظار با وقار باعث فزونى تحير و بيخودى من شد ، عاقبت مرا به حال خود گذاشته ، مركب به بعضى از كوچه‌هاى حيره راند ، پس از تشريف بردنش به خود آمده يقين كردم كه آن حالت ، فقط از نظر عظمت روحانى و موقعيت ربانى او بر من عارض شده . پس از اين نظره الهى ديده دلش بينا گشته از ارادتمندان آستان ولايت گرديد ، و از مكتب امام صادق ( ع ) كه مكتب پر فيض بود استفاده علمى و اخلاقى بسيار كرد ، و از محضر امام صادق كه هماره مجلس درس و بحث بود به بحث در موضوعات مختلف اسلامى و آداب مناظره آشنا شد و مشكلات علمى خود را با بيانات امام صادق حل كرد . مرحوم مامقانى [1] در تنقيح المقال مىنويسد : " هشام " 500 مسأله

[1] مامقانى كه نامش عبد الله بن محمد حسن مامقانى است متولد سال 1290 ه‌ و از مجتهدين بنام و نويسندگان قرن چهاردهم هجرى است : در علم و تقوى و مخالفت هوى مورد اتفاق اهل زمان خود بوده در علوم بسيارى اطلاعات عميق داشته و در فقه و اصول شاگرد والدش مرحوم آيت الله محمد حسن مامقانى بوده و با والد نگارنده حجة الاسلام آقا سيد مرتضى صفائى كه فعلا مجاور نجف اشرف مىباشد رفاقت و صداقت صميمانه داشت و اين رفاقت از مصاحبت در درس و بحث از زمان تحصيل سرچشمه گرفته تا زمان درگذشت مامقانى پاينده بود و لذا بسيارى از تأليفات مطبوعش را براى پدرم به قزوين مىفرستاد . مرحوم مامقانى داراى تأليفات بسيارى است مهمترين تأليفات وى كتاب تنقيح المقال مىباشد كه در احوال روات احاديث و رجال اخبار است و از چهل كتاب رجال استخراج شده با رعايت تنقيح و تهذيب و توضيح اضافه بر نكات دقيق و تحقيقات رشيق و مىتوان گفت تاكنون كتابى به اين جامعيت و تفصيل و تهذيب و انضباط و اسلوب و روش ، در علم رجال نوشته نشده و اينك اين كتاب ، دانشمندان و فقها و مجتهدين را از كتب ديگر رجال بى نياز ساخته و كاملا مورد استفاده آنان قرار گرفته والحق چنان كه خود آن مرحوم يادآورى نموده ونمونه‌هايى از مساعدت انفاس قدسى امام زمان ذكر كرده بدون مدد غيبى و توجه مخصوص ولى عصر ( عج ) تأليف چنين كتابى در سن پيرى و شيخوخت با داشتن مشاغل ديگر از درس و بحث و مرجعيت در مدت كوتاهى ( سه سال ) از قدرت بشر خارج است جزاه الله عن الاسلام خير الجزاء .

16