وجه مجادله مبتنى بر اين است كه مشهور نزد مردم چنين است كه اسم بايد با مسمى مطابق باشد .
مرحوم " مجلسى " اعلى الله مقامه اضافه بر اين توجيه ، دو معنى ديگر هم احتمال مىدهد :
1 - ممكن است اين جمله مزاح و مطايبه باشد و منظور از اين مزاح فهماندن اين معنى به زنديق باشد كه كسى كه در فهم مطالب روشن اظهار عجز كند و از رد سست ترين شبهات وامانده شود چگونه از عهده مناظره و پاسخ شبهات بزرگ بر مىآيد .
2 - ممكن است منظور از اين بيان اشاره به اين باشد كه ايمان بوجود خدا مرتكز اذهان و عقول است . گو اينكه به زبان و ظاهر براى اغراض فاسده يا عناد با حق انكار وجودش نمايند ، چه هر كس كه خود را از اغراض فاسد و وسوسه شيطان تهى سازد مىفهمد كه در جهان هستى موجودى است كه انسان هنگام شدت

150