كرد كه با وى ملاقات و مناظره نمايد ، ورودش به مدينه مصادف شد با تشرف امام به مكه ، براى انجام مراسم حج . به منظور ملاقات امام عازم مكه شد ، هشام مىگويد هنگاميكه ما با امام اشتغال به طواف داشتيم مرد مصرى امام را ملاقات نموده شانه به شانه امام زد . حضرتش متوجه او شد فرمود نامت چيست ؟ عرض كرد : نامم عبد الملك است . فرمود : كنيه‌ات چيست ؟ عرض كرد : ابو عبد الله . فرمود : آن پادشاهى كه تو بنده اش هستى كيست ؟ آيا از پادشاهان زمين است يا از پادشاهان آسمان ؟ و فرزندت بنده خداى آسمان است يا خداى زمين ؟ پاسخ پرسش هاى مرا بيان كن تا بگفتار خودت محكم گردى .
" هشام بن الحكم مىگويد : بوى گفتم چرا پاسخ نمىدهى ؟ ! مرا به اين گفتارم نكوهش كرد . " امام " بوى فرمود : پس از فراغ از طواف نزد ما آى . طبق دستور امام پس از فراغ از طواف شرفياب شده مقابل حضرت نشست . ما هم پيرامون - حضرت نشسته بوديم .
" امام " : به زنديق فرمود : آيا مىدانى كه زمين را زير وزبرى است ؟
" زنديق " : آرى .
" امام " : آيا زير زمين رفته‌اى ؟
" زنديق " : خير .
" امام " : پس چه مىدانى كه در زير زمين چيست ؟
" زنديق " : نمىدانم الا اينكه گمان مىكنم زير زمين چيزى نيست .
" امام " : گمان به چيزى دليل عجز از تحصيل يقين نسبت به اوست ( اگر بطور قطع اطلاع از وضعيت زير زمين داشتى به گمان تكيه نمىكردى سپس فرمود : آيا - به آسمانها صعود كرده اى ؟
" زنديق " : خير .
" امام " : آيا از محتويات آسمانها خبر دارى ؟
" زنديق " خير .
" امام " : جاى تعجب است كه به مشرق و مغرب دنيا نرفته وزير زمين را نديده

146