مجمع الزوائد ( 5 / 113 ) نيز همين را در قالب چند روايت بيان مىكند . يكى از اين روايات ، داستان را با جزئيات زيبايى به نقل از ابن مسعود بيان مىكند : همراه پيامبر نشسته بوديم ، حسن و حسين - كه كودك بودند - از كنار ما گذشتند ، پيامبر فرمود : پسرانم را بياوريد تا براى دفع بلا از آن دو دعا كنم ، همان گونه كه ابراهيم دو پسرش اسماعيل و اسحاق را به خدا مىسپرد و مىخواند : أعوذ بكلمات الله التامة من كل شيطان وهامة ومن كل عين لامَّة . . . همچنين در كنز العمال ( 2 / 261 و 10 / 108 ) اين روايت با تصريح نام حسنين از عمر نقل شده است .
اما برخى كتب اهل سنت ، شبيه اين روايت را با حذف نام حسنين ، بيان كرده اند ، از جمله ابن ماجه ( 2 / 1161 ) و مسند احمد ( 6 / 44 و 45 ) در چندين روايت با مقدارى تفاوت در دعا ، به نقل از عايشه همين داستان را بيان مىكنند ، اما نامى از حسنين نمىبرند !
اينجاست كه مىفهمى كه پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) توجه خاصى به دو فرزندش حسن ( عليه السلام ) و حسين ( عليه السلام ) داشتند ، و آن دو را با كلام خدا ، از حسد و شرارت ، مصون مىداشتند . ايشان اين كار را در برابر چشمان مردم انجام مىدادند تا جايگاه آنان را به مردم نشان دهند و بگويند ، اينان ذريه‌ى پاك او و از نسل او هستند ، چنان كه اسماعيل و اسحاق از نسل ابراهيم بودند . دعاى حضرت ابراهيم خوانده مىشد تا معوذتين نازل شد ، و پس از آن با اين دو سوره بلا را از آن دو دفع مى كرد .

79