است . چنان كه بخارى ( 1 / 193 ) روايت مىكند : « ابوهريرة گفت : من نماز پيامبر را برايتان تصوير مىكنم ؛ او در ركعت دوم نماز ظهر ، عشاء و صبح ، پس از گفتن ( سمع الله لمن حمده ) قنوت مىگرفت و در آن براى مؤمنان دعا مى كرد و كافران را لعن مىنمود . » ( همچنين ر . ك مسلم : 2 / 135 ؛ نسائي : 2 / 202 ؛ أبو داود : 1 / 324 ؛ أحمد : 2 / 255 و 337 و 470 ؛ بيهقي : 2 / 198 و 206 ؛ در المنثور : 1 / 307 نيز آن را آورده و مىگويد : دارقطنى نيز اين را روايت كرده است . ) احمد نيز ( 1 / 211 ) روايت مىكند : « رسول الله فرمود : نماز دو ركعت دو ركعت است . در پايان هر دو ركعت تشهد مىخوانى و اظهار خضوع و فروتنى و تهيدستى مىكنى و دو دستت را محدب مىكنى [ توصيفِ حالت قنوت ، سپس راوى توضيح مىدهد يعني ] - آن را به سوى خدايت بلند مىكنى و به طورى كه گودى آن به طرف صورتت باشد - و مىگويى : پروردگارا ! پروردگارا ! سپس پيامبر سخن تندى درباره‌ى كسانى كه آن را به جا نمىآورند ، فرمود . » احمد اين روايت در ( 4 / 167 ) نيز آورده و گفته : هر كس آن را انجام ندهد ، نمازش ناقص است . ( و ترمذي : 1 / 238 ) در سنن بيهقى ( 2 / 198 ) از براء بن عازب نقل شده است كه پيامبر نماز واجبى را نمىخواند ، مگر آنكه در آن قنوت مىگرفت . كتاب مجمع الزوائد ( 2 / 138 ) ضمن توثيق اين روايت ، روايت موثق ديگرى از عايشه نقل كرده است كه رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) فرمود : « قنوت مىخوانم تا خدايتان را بخوانم و شما حوائجتان از خداوند بخواهيد [ منظور در نماز جماعت است ، زمانى كه پيامبر

71