3 . 6 . نظريه‌ى « احرف سبعه » عمر ، در زمان عثمان مشكل ساز شد !
عمر ، امت پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) را بيست و پنج سال بدون قرآن رسمى رها كرد ، در زمان ابوبكر ، خودش و قسمتى از خلافت عثمان . او نه گذاشت نسخه‌ى على ( عليه السلام ) منتشر شود و نه حاضر شد از نسخه‌ى آن چهار نفرى استفاده كند كه به ادعاى اهل سنت پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) فرموده بود قرآن را از آنان بياموزند ، و نه اجازه داد انصارِ حافظ ، قرآن را جمع كنند . او تنها به مسلمانان وعده داد كه خود نسخه اى جمع خواهد كرد و به تمام بلاد اسلامى خواهد فرستاد ، اما هيچ گاه اين كار را نكرد ! تنها كارى كه انجام داد اين بود كه هرچه به نظرش از قرآن مىآمد به زيد دستور مىداد تا در قرآن بنويسد و حاصل كار را پيش حفصه پنهان كرد !
در عين حال ، عمر تمام قرائت ها را صحيح مىشمرد ، در نتيجه هر قارى فقط قرائت خود را صحيح مىدانست تا اينكه مردم به گروه هاى مختلفى تقسيم شدند و هر كدام طرفِ يك قرائت و قارى را گرفتند ، پس كار بالا گرفت تا جايى كه گروهي ، گروه ديگر كافر خواند و چاره اى جز دست بردن به سلاح نيافتند !
« از ابى قلابه نقل شده است ، در زمان خلافت عثمان ، هر استادى يك نوع قرائت را به شاگردش مىآموخت . در نتيجه بچه ها با هم درگير شدند تا آنكه اختلافشان بالا گرفت و به اساتيدشان رسيد تا جايى كه همديگر را كافر دانستند . » ( كنزالعمال : 2 / 582 )

123