رسيد ، مانند يك غده‌ى سرطانى گسترش يافت و « به تغيير پذيركردن » متن قرآن انجاميد ؛ يعنى كافيست كه مضمون قرآن تلاوت شود و هيچ تقيدى به كلمات و عبارات آن نيست . ( ر . ك تدوين القرآن و الف سؤال و اشكال مساله‌ى 74 ) * فتواى خليفه‌ى دوم عمر : محو متن قرآن به نظر شما ، علماى اهل سنت ، درباره‌ى اين فتوا چه نظرى خواهند داد :
« واجب نيست ، مسلمانان در قرائت قرآن در نماز يا غير آنكه به الفاظ آن مقيد باشند ، كافى است كه معناى آن را با هر لفظى كه خواستند ، بيان كنند ، تنها شرط لازم اينست كه معناى آيه واژگونه نشود يعنى آيه‌ى رحمت به عذاب تبديل نشود و عذاب به رحمت . اگر اين شرط رعايت شود اين قرائت شرعاً صحيح است و همه‌ى اين الفاظ جزء قرآن محسوب مىشوند و خداوند اجازه داده كه قرآن با اين شرط به هر لفظى قرائت شود . » بىشك ، غضبناك خواهند شد و آنكه اين فتوا را داده باشد - هر كس كه باشد - رافضى و كافر به قرآن مىخوانند !
اما اگر اين فتوا را عمر فاروق - جدا كننده‌ى حق از باطل - داده باشد ، وضع ، به كلى دگرگون مىشود ! خود را به هر درى مىزنند و گفته اش را آن قدر بالا و پايين مىكنند ، تا احتمال و وجوه مختلفى در توجيه آن دست و پا كنند ؛ برخى سى و اندى سال مىانديشند تا خدا درى به فهم آن برايشان

99