إلى ابنه الحسين فقال :
" ان ابني هذا سيد كما سماه رسول الله ( صلى الله عليه وآله و سلم ) سيدا و سيخرج الله من صلبه رجلا باسم نبيكم فيشبهه في الخلق والخلق يخرج على حسين غفلة من الناس واماتة من الحق و ظهار من الجورر ، والله لو لم يخرج لضرب عنقه يفرح لخروجه اهل السماء وسكانها ، يملاء الارض عدلا كما ملئت جورا وظلما " .
ترجمه :
ابو وائل گويد كه على ( عليه السلام ) به پسرشان امام حسين ( عليه السلام ) نظر كرده و فرمودند :
" اين پسر من آقاست چنانچه رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) ناميد و به زودى خداوند از نسل او مردى را بوجود مىآورد كه همنام پيغمبرتان مىباشد و در خلقت و اخلاق به او شباهت دارد و ظاهر مىشود در حالى كه مردم در غفلت به سر برده و حق را مىميرانند وظلم و جور را آشكار مىسازند ، قسم به خدا اگر قيام نكند مردم گردن او را مىزنند و بر قيام او اهل آسمانها شاد مىشوند ، زمين را با عدالت پر مىسازند همچنان كه با ظلم و جور پر شده باشد " .
12 ) و " نهج البلاغة " في خطبه له ( عليه السلام ) :
" يعطف الهوى على الهدى إذا عطفوا الهدى على الهوى ويعطف الرأى على القرآن إذا عطفوا القرآن على الرأى " .
ترجمه :
حضرت على ( عليه السلام ) ضمن خطبه اى درباره حوادث آخر الزمان مىفرمايد :
" ( چون حضرت مهدى عليه السلام ظهور فرمايد ) هواى نفس را به هدايت و رستگارى بر مىگرداند زمانيكه مردم هدايت را به هواى نفس تبديل كرده باشند و رأى را به قرآن بر مىگرداند زمانيكه مردم قرآن را به رأى و انديشه

176