اهل بيت رسول خدا را از پدر و مادرش على و فاطمه زهرا ( ( عليهما السلام ) ) به ارث برد ، او همچنان هدف تيرباران هتك و دشنام و ناسزاى به خود و پدرش و از اين طريق به جدش رسول خدا ( ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ) بود .
پس از شهادت حضرت امير المؤمنين ( ( عليه السلام ) ) دوست و دشمن به هم آميخته شد ، خوارج دشمنان اهل بيت ( ( عليهم السلام ) ) در ميان مردم سنگر گرفته بودند ، بازتاب جنگهاى خونين ( جمل ، صفين و نهروان ) وضع را بر امام حسن مجتبى ( ( عليه السلام ) ) بسيار دشوار كرده بود ، منابع شيعه و سنى نشان مىدهد كه ياران وى براى مال و منال دنيا به دشمنش مى پيوستند ، و گاه بر او مى شوريدند ، حاكم نيشابورى در مستدرك و ذهبى در سير اعلام النبلاء و ابن عساكر در تاريخ دمشق ، فاجعه را نقل كرده اند ، مضمون آن ، چنين است : چون مردم عراق با امام حسن ( ( عليه السلام ) ) بيعت كردند ، آن حضرت لشكرى به سوى شام فرستاد و معاويه به فرمانده لشكر نامه اى نوشت كه يك ميليون درهم به وى مى پردازد ، اگر از جنگ دست بردارد و وى پذيرفت و به سوى معاويه رفت ، امام حسن ( ( عليه السلام ) ) لشكرى را به فرماندهى قيس بن سعد ، به سوى

118