پيامبران و امامان ( عليهم السلام ) به زمين و حكمرانى آنها بعد از مهدى ( عليه السلام ) سخن گفته و نيز آنچه در آياتِ متعدد ، تفسير به " رجعت " شده ، مراد ، همين مرحله است و اعتقاد به رجعت هر چند از ضرورياتِ اسلام نيست اما روايات مربوط به آن به حدى زياد و مورد وثوق است كه اعتقاد به آن را ضرورى مىكند .
طبق برخى روايات ، رجعت ، پس از حكومت حضرت مهدى ( عليه السلام ) و پس از حكومت يازده مهدى ديگر ، آغاز مىگردد ، امام صادق ( عليه السلام ) فرمود :
" همانا بعد از قائم ، يازده مهدى از فرزندان حسين ( عليه السلام ) از ما اهل بيت‌اند " [1] اينك به چند نمونه از روايات مربوط به رجعت اشاره مىكنيم :
در تفسير اين آيه كه مىفرمايد " آن خدايى كه ( ابلاغ ) قرآن را بر تو واجب كرد ، البته تو را به وعده گاه بازگرداند " [2] امام زين العابدين ( عليه السلام ) فرمود : " پيامبر شما به سوى شما بازمىگردد " [3] ابو بصير گفت : امام باقر ( عليه السلام ) به من فرمود :
" آيا اهل عراق منكر رجعت‌اند ؟ گفتم : آرى ، فرمود : مگر قرآن نمىخوانند ؟ ! [4] در روايت ديگرى از امام صادق ( عليه السلام ) درباره اين آيه سؤال كردند كه مىفرمايد " روزى كه از هر امتى ، گروهى را از خاك برانگيزيم . . . " حضرت فرمود :
" مردم درباره آن چه مىگويند ؟ عرض كردم مىگويند آيه راجع به قيامت است ، فرمود : آيا خداوند در قيامت از هر امتى دسته اى را زنده مىكند و بقيه را به حال خود رها مىسازد ؟ ! اين آيه قطعاً در مورد رجعت است و آيه مربوط به قيامت اين است : جملگى آنها را محشور گردانيدم بى آنكه كسى را فرو گذاريم و . . . " [5]

[1] غيبت طوسى ص 229 .
[2] قصص : 85 .
[3] بحار : 53 / 56 .
[4] بحار : 53 / 40 .
[5] بحار : 53 / 50 .

348