امام به سرعت براى سركوبى آن عازم مكه مىشود و قبل از رسيدن به مكه خداوند آنها را در زمين فرو مىبرد . آرى ، سردمداران كفر در غرب و شرق عالم در برابر پيروزى نهضت حضرت مهدى ( عليه السلام ) واكنش شديدى از خود نشان مىدهند و آنچنان به خشم مىآيند كه تسلط بر اعصاب و روان خويش را ا ز دست مىدهند ، امام صادق ( عليه السلام ) مىفرمايد : " وقتى پرچم حق آشكار گردد ، اهل شرق و غرب بر آن نفرين كنند ، پرسيدم چرا ؟ فرمود : به سبب آنچه كه از بنى هاشم مىبينند " [1] و در روايتى " به سبب آنچه از اهل بيت او پيش از او مىبينند " . اين روايت نشانگر آن است كه چند جنبش زمينه ساز ، قبل از حضرت وجود خواهد داشت كه رهبرى غالب آنها را سادات بنى هاشم بر عهده دارند و كفر جهانى از ناحيه اين جنبش هاى اسلامى و موج اسلام خواهى آنها ، با دشواريهاى فراوانى روبرو مىشود . بنا به نقل روايات ، امام ( عليه السلام ) پس از نصب فرماندارى براى مكه ، با سپاه خود كه مركب از ده هزار و يا بيشتر است ، رهسپار مدينه مىگردد ، امام باقر ( عليه السلام ) فرمود : " با قائم بر اساس كتاب خدا و سنت رسول در مكه بيعت كنند و امام حاكمى بر مكه گمارد و آنگاه راهى مدينه شود ، در بين راه به او خبر رسد كه نماينده او را كشتهاند ، امام به مكه بازگردد و فقط قاتل يا قاتلان او را به هلاكت رساند . " [2] از امام صادق ( عليه السلام ) منقول است كه فرمود : " او اهل مكه را با حكمت و موعظه نيكو ، به حق دعوت كند و آنها اطاعت كنند . آنگاه مردى از خاندان خود را بعنوان نماينده خويش بر آنها بگمارد و آهنگ مدينه نمايد . همين كه امام از مكه خارج گردد ، به نماينده او