اختيار وى قرار داده ، وسائل طبيعى را نيز مهيّا مىكند تا سخنان خود را به شكل كامل به گوش مردم برساند و سپس ياران او بتوانند بر حرم شريف و آنگاه بر مكه تسلط يابند و اين كار به دست صدها و يا هزاران نفر از ياران يمنى ، ايرانى ، حجازى و حتى مكّى وى كه طبق روايات ، شمارى از آنان با حضرت بيعت مىكنند ، انجام خواهد گرفت ، اينها نيروهاى انسانى و نظامى هستند كه براى پيروزى نهضت مقدس حضرت مهدى ( عليه السلام ) اقدام به كارهاى مهم و ضرورى مىنمايند و زمام امور را در شهر مكه بدست مىگيرند و موج پشتيبانى مردمى از آن حضرت را ، به حركتى سامان يافته تبديل مىكنند . در اين ماجرا نقش سيصد و سيزده نفر ياران خاص امام ( عليه السلام ) نقش فرماندهى و ساماندهى فعاليت هاى ديگر هواداران خواهد بود .
آنچه گفته شد ، نشانگر اين نيست كه نهضت ظهور حضرت مهدى ( عليه السلام ) نهضتى خونين است ، چرا كه روايات ، وقوع هيچ درگيرى يا كشتار در مسجد الحرام و حتى در مكه را نشان نمىدهد ، از برخى دانشمندان شنيده بودم كه ياران مهدى ( عليه السلام ) امام جماعت مسجد الحرام را در آن شب به هلاكت مىرسانند . ولى من در اين مورد روايتى نيافتم . تنها مطلبى كه بدست آوردم عبارت كتاب الزام الناصب در ج 2 ص 166 به نقل از برخى علماء است كه مىگويد :
" روز دهم محرم حضرت حجّت خروج مىكند و در حالى كه هشت رأس بزغاله لاغر را پيشاپيش خود مىبرد وارد مسجد الحرام مىشود ، و خطيبِ آنان را به هلاكت مىرساند و چون خطيب كشته شد ، حضرت از چشم مردم در كنار كعبه غايب مىشود و چون شب شنبه فرا رسد بر فراز بام كعبه مىرود و سيصد و سيزده تن ياران خود را ندا مىكند ، آنان از شرق و غرب زمين گرد او جمع مىشوند و صبح روز شنبه مردم را به بيعت با خود فرا مىخواند . " اما اين سخنان ، روايت نيست . بعلاوه مطالب آن همچنانكه اشاره كرديم ، پايه و اساس استوارى ندارد .

292