" سفيانى گروهى را به مدينه فرستد . آنها مردى را در آنجا به قتل رسانند و مهدى و منصور از آنجا بگريزند و كوچك و بزرگ خاندان پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) دستگير شوند و كسى از آنان نماند مگر آنكه زندانى گردد .
لشكر سفيانى به تعقيب آن دو مرد اعزام شوند " [1] مردى كه بدست لشكر سفيانى كشته مىشود ، غير از آن جوانى است كه طبق روايات ، در مدينه به قتل مىرسد ، در اين زمينه امام صادق ( عليه السلام ) مىفرمايد :
" اى زراره ، ناگزير ، در مدينه جوانى كشته شود ، پرسيدم : فدايت شوم ، مگر لشكر سفيانى او را به قتل نمىرساند ؟ فرمود : نه ، لشكر خاندان فلانى وى را مىكشند ، نيروهاى ياد شده در حالى كه مردم نمىدانند براى چه آمده‌اند ، وارد مدينه شوند ، آنگاه آن جوان را دستگير و به قتل رسانند وقتى آن جوان از روى ستم و ظلم كشته شود ، خداوند آنها را مهلت ندهد ، پس در اين هنگام چشم به راه فَرَج باشيد " [2] پاره اى از روايات ، اين جوان را نفس زكيّه ناميده‌اند ولى نه آن نفس زكيّه اى كه اندكى قبل از ظهور حضرت مهدى ( عليه السلام ) در مكه كشته مىشود .
از اين روايات و روايات ديگر چنين پيداست كه حكومتِ رو به زوال حجاز در تعقيب شيعيان در حجاز و بويژه در مدينه دست به تلاش وسيعى مىزند و جوانى را كه بعنوان نفس زكيه مطرح است يا به جرم اينكه نامش محمد بن حسن است مىكشد زيرا حضرت ، نزد مردم به اين نام مشهور است . و يا بدين جهت كه وى از مؤمنان شايسته اى است كه با حضرت مهدى ( عليه السلام ) ارتباط دارد .
آنگاه لشكر سفيانى وارد حجاز شده و همان سياست حكومت حجاز را در ابعادى شديدتر و وحشيانه تر دنبال مىكند ، آنان هر كس را كه منسوب به خاندان بنى هاشم باشد و يا احتمال مىرود كه با آنان در ارتباط باشد ، دستگير مىكنند و

[1] بحار : 52 / 223 .
[2] بحار : 52 / 147 .

266