پيرامون نداى معجزه آساى آسمانى مىپردازند و توطئه هاى خود را جهت ضربه زدن به موج جديد اسلامى برنامه‌ريزى مىكنند و در پى قتل آن پيشواى بزرگ الهى برمىآيند ، اما ايمان آورندگان به غيب كه روايات مربوط به اين نداى آسمانى را شنيده‌اند آگاهند كه اين ندا ، همان نداى حق موعود است و آنان سر بر سجده شكر مىنهند و بر خشوع دلهايشان در پيشگاه خداوند افزوده مىشود . و همواره از آن حضرت سخن مىگويند و خود را جهت يارى وى مهيا مىكنند .
اصلِ رواياتِ مربوط به اين نداى آسمانى كه مردم را به پيروى از امام مهدى ( عليه السلام ) دعوت نموده و او را با نام خود و پدر بزرگوارش ياد مىكند ، در منابع شيعه و سنى ، فراوان است ، و بعيد نيست كه به حد تواتر معنوى [1] برسد . [2] از امام صادق ( عليه السلام ) نقل شده كه فرمود :
" منادى از آسمان نام صاحب اين امر را ، بانگ زند كه فرمانروائى از آنِ فلانى فرزند فلان است پس كشتار براى چيست ؟ " [3] و نيز آن حضرت فرمود :
" دو صيحه رخ دهد ، يكى در آغاز شب و ديگرى در پايان شبِ دوم ، هشام بن سالم گويد پرسيدم :
آن ندا چگونه است ؟ فرمود : صيحه اى از آسمان است و صيحه ديگر از سوى ابليس ، پرسيدم : چگونه اين يكى از ديگرى باز شناخته شود ؟ فرمود : كسى كه اين خبر را قبلا از ما شنيده ، پيش از پيدايش صيحه دوم از آن با خبر است " [4]

[1] تواتر معنوى يعنى راويان زيادى يك مطلب را با تفاوت الفاظ نقل مىكنند بطورى كه براى انسان ، اطمينان حاصل مىشود كه اين موضوع را معصوم ( عليه السلام ) بيان كرده است . مترجم
[2] ابن حماد اين روايات را در نسخه خطى خود ، در صفحات 59 و 60 و 92 و 93 و مجلسى در بحار : 52 / 119 و 287 و 289 و 290 و 293 و 296 و 300 و در بخش هاى ديگر مطرح كرده‌اند .
[3] بحار : 52 / 396 .
[4] بحار : 52 / 295 .

243