عرض كردند :
" ما اهل رى هستيم كه خدمت رسيده‌ايم . حضرت فرمود : خوش آمدند برادران قمى ما ، عرض كردند ما اهل رى هستيم ، حضرت فرمود : خوش آمدند برادران قمى ما ، مجدداً عرض كردند : ما اهالى رى هستيم ، امام نيز كلام خود را تكرار كرد ، آنان گفته خود را چند بار يادآور شدند و امام نيز همچون بار اول پاسخ داده و چنين فرمود : خداوند داراى حرمى است كه مكه مكرمه است و پيامبر داراى حرمى كه مدينه منوره است و امير المؤمنين ( عليه السلام ) داراى حرمى يعنى كوفه است و ما اهل بيت نيز داراى حرمى هستيم كه شهر قم است ، به زودى بانوئى از سلاله من بنام فاطمه در اين شهر دفن خواهد شد ، هر كس آن بزرگوار را در قم زيارت كند اهل بهشت است " راوى مىگويد : " اين سخن را امام صادق ( عليه السلام ) زمانى فرمود كه هنوز حضرت كاظم ( عليه السلام ) متولد نشده بود . " معنى سخن حضرت آن است كه قم تا زمان حضرت مهدى ( عليه السلام ) ، حرم امامان ( عليهم السلام ) اهل بيت و مركز ولايت و يارى آن بزرگواران است و اهل رى و غير آن نيز اهل قم محسوب مىشوند ، زيرا آنان نيز پيرو خط و مشى اهل قم نسبت به اهل بيت‌اند ، از اين رو بعيد نيست كه مراد از اهل قم كه در روايات آمده و اينكه آنان ياوران حضرت مهدىاند ، همه ايرانيانى باشند كه در ولايت و دوستى و جنگ و جهاد پيرو امامان ( عليهم السلام ) هستند ، حتى شايد اين تعبير مسلمانان غير ايرانى را نيز دربرگيرد .
و معناى كلام راوى كه گفت : " حضرت اين كلام را زمانى فرمود كه هنوز امام كاظم متولد نشده بود " اين است كه امام صادق از ولادت نوه خود فاطمه معصومه دختر موسى بن جعفر ( عليه السلام ) پيش از ولادت پدر حضرت معصومه يعنى قبل از سال 128 هجرى قمرى خبر داده و بيان نموده كه آن بانوى بزرگوار در قم دفن خواهد شد ، اين ماجرا هفتاد سال بعد از سخن حضرت تحقق پيدا كرده است .
محدثان بزرگ قم نقل كرده‌اند مأمون ، امام رضا ( عليه السلام ) را در سال 200 هجرى از مدينه خارج و به طرف مرو فرستاد ، در سال 201 هجرى خواهر گرامى او ،

216