روايت بعدى حاكى از آن است كه عليرغم فرو رفتن لشكر سفيانى در حجاز و شكست او در عراق ، باز هم طرفدارانى براى او در عراق باقى مىماند ، از امام زين العابدين ( عليه السلام ) نقل شده كه فرمود : " سپس ( مهدى ) حركت نمايد تا به قادسيه رسد در اين حال مردم در كوفه اجتماع و با سفيانى بيعت كردهاند " [1] و از امام صادق ( عليه السلام ) روايت شده كه فرمود : " . . . سپس متوجه كوفه شود و در آنجا فرود آيد و خون هفتاد قبيله از قبايل عرب را مباح شمارد " [2] يعنى خون افرادى از اين قبايل را كه به شورشيان و دشمنان حضرت پيوستهاند هدر بشمارد . ابن ابى يعفور از امام صادق ( عليه السلام ) نقل كرد كه حضرت فرمود : " او اولين قائم از ما اهل بيت است كه قيام كند و با شما سخنى گويد كه تحمل نكنيد و در " رميله دسكره " بر او خروج كنيد و با او بجنگيد ، او نيز با شما بستيزد و همه شما را به قتل رساند و اين گروه آخرين گروه شورشى ، عليه او خواهد بود " [3] از امام باقر ( عليه السلام ) چنين نقل شده است : " وقتى صاحب اين امر به بعضى از احكام حكم كند و از برخى سنت ها سخن براند ، بناگاه جماعتى شورشى از مسجد بيرون آيند و آهنگ خروج كنند . حضرت دستور تعقيب آنها را صادر كند ، ياران حركت كرده و شورشيان را در محله تمّارين ( خرمافروشان ) كوفه به اسارت خويش درآورند ، آنگاه به فرمان حضرت آنان را به قتل رسانند و اين آخرين گروهى است كه بر قائم آل محمد ( صلى الله عليه وآله ) خروج نمايد " [4] از كنار هم قرار دادن اين دو روايت به اين نتيجه مىرسيم كه شورشيان " رميله