بخشى از اين حديث در كتاب نهج السعادة در مستدرك نهج البلاغه اضافه شده و بخشى ديگر از اين خطبه در كتاب عيون الاخبار نوشته ابن قتيبه از حسن بصرى روايت شده كه در ادامه آن آمده است : " اما از رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) شنيدم كه مىفرمود سرزمينى فتح خواهد شد كه بصره ناميده مىشود از نظر قبله با ثبات‌ترين قسمت زمين هاست ، قاريان آن از بهترين قاريان و عبادت كنندگان آن بهترين عابدان و دانشمندان و علماء آن ديار داناترين انديشمندان و صدقه دهندگان و تجار آن بزرگترين تاجرانند ، از اين شهر تا منطقه اى كه " ابله " نام دارد چهار فرسخ فاصله است . در آستان مسجد جامع اين شهر تعداد چهل هزار نفر به شهادت مىرسند كه هر شهيد آنان مانند شهيدى است كه با من در جنگ بدر حضور داشته است " . اگر اين بخش از سخنان حضرت جزو روايت و سند آن صحيح باشد ، نمىتوان حدس زد كه آيا اين تخريب بصره ، متصل به زمان ظهور است يا نه .
آنچه از منابع تاريخى استفاده مىشود اين است كه خطبه امير مؤمنان ( عليه السلام ) در بصره و سخنان آن حضرت از حوادث و پيشامدهاى حتمى و مشهور است ، اما روايات آن در طولانى و كوتاه بودن و از نظر محتوا با هم اختلاف دارند . دو روايتى كه نقل كرديم به تنهائى تخريب بصره با غرق شدن بعد از فرو رفتن را بيان مىكند و اين ماجرا در دو مرحله غرق شدن قبلى و يا در انقلاب زنگيان رخ نداده است .
از طرف ديگر ، تنها اين دو روايتند كه به بيان تعداد چهل يا هفتاد هزار شهيد بصره پرداخته و آنان را هم رتبه شهداى بدر دانسته و از گريستن امير مؤمنان ( عليه السلام ) و در روايتى ديگر از گريه پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) بر آنان سخن گفته است .
روايت اول محل شهادت آنان را بين بصره وابله بيان كرده كه اكنون محله اى در نزديكى ايستگاه قطار بصره است . در حالى كه روايت ابن قتيبه شهادت آنان را كنار مسجد جامع كه ظاهرا مراد از آن مسجد بصره است بيان كرده . بنابراين بايد جريان شهادت آنان قبل از ظهور حضرت مهدى ( عليه السلام ) باشد ، زيرا بعد از ظهور آن بزرگوار هيچ

184