بعضى روايات زمان جنبش وى را در ماه رجب مىدانند ، از امام صادق ( عليه السلام ) روايت شده است كه فرمود :
" از نشانه هاى حتمى ظهور ، خروج سفيانى در ماه رجب است " . [1] اين حوادث نشان مىدهد كه خروج سفيانى شش ماه قبل از ظهور حضرت مهدى ( عليه السلام ) است . چرا كه حضرت در شب يا روز دهم محرم همان سال ( سال خروج سفيانى ) در مكه ظهور خواهد كرد . همچنين معلوم مىشود كه تسلط سفيانى بر منطقه شام و لشكركشى به عراق و حجاز ، قبل از ظهور و با انگيزه پيروزى بر ياران امام و نهضت او انجام مىپذيرد .
بنابراين جنبش سفيانى در سه مرحله به اجرا درمىآيد . نخست : مرحله تثبيت سلطه وى در شش ماهه اول ، سپس هجوم و پيكار او در عراق و حجاز . و سر انجام عقب‌نشينى از توسعه طلبى در عراق و حجاز و دفاع در برابر سپاه حضرت مهدى ( عليه السلام ) ، جهت حفظ باقيمانده حكومتش در سرزمين شام ، اسرائيل و قدس .
روايات مربوط به سفيانى ، جنگ هاى شش ماهه اول وى را به اختصار ترسيم مىكنند ، جنگ هاى داخلى او با اصهب و ابقع و سپس با نيروهاى اسلامى و غير اسلامى مخالف خود ، تا تسلط او بر سرزمين شام .
ولى با توجه به نوع جنبشِ او ، طبيعى است كه اين شش ماه ، مملو از عمليات متراكم نظامى خواهد بود تا بتواند سيطره خود را استوار و نيروهاى زيادى را براى نبردهاى گسترده نُه ماه آينده تجهيز و آماده نمايد . و ممكن است سفيانى در كنار جنگهاى مهم شش ماهه اول خود ، علاوه بر ابقع و اصهب با فرمانروايانِ اردن و لبنان و ديگر نيروهاى مخالف درگيرىهايى داشته باشد .

[1] بحار : 52 / 249 .

117