كرد و شهوات حيوانى و خواهشهاى نفسانى مسلط شد ، صحت و سلامت آن از بين مىرود و نشاط روحى و شفافيت و لطافت خود را كه در حال صحت داشت از دست مىدهد .
فلاسفه ، اين بيماريهاى نفسانى و دردهاى روحى را از قديم الايام تاكنون با انواع معالجه ها معالجه كرده‌اند و روانشناسان و اساتيد تربيت براى آن قوانينى وضع نموده‌اند و براى اصلاح نفس برنامه هايى ريخته‌اند ولى در اين كار موفق نشده‌اند ، زيرا براى بيماريهاى روحى علاج قطعى نيافته‌اند و براى آن دواى مؤثرى جز دين آسمانى كه بر پيامبران نازل شده پيدا نكرده‌اند . دين آسمانى نازل شده تا انسانيت را از حضيض رذائل و نادانى به بلنداى فضائل و عرفان بالا ببرد و مردم را به سعادت و امنيت برساند و نور هدايت را در زمين روشن كند . تا وقتى كه مردم به قوانين دينى عمل كنند و تعاليم و ارشادات آن را به كار برند ، در بهشت نعمتها و سعادتمندانه زندگى خواهند كرد . هيچ طبيبى به دردهاى نفوس بشرى آشناتر از آفرينندهء آن نيست و هيچ حكيمى راه علاج و درمان آن را مانند شارع مقدس نمىشناسد .
بنا بر اين ، دين اثر مستقيمى در سعادت و پاكيزگى نفس دارد و در اصلاح معجزه مىكند ، به گونه اى كه اثر آن از اثر طب در درمان بيماريهاى جسمى بيشتر است .
مىتوان گفت دين مانند سحر است جز اينكه دين همه اش خير و

153