كل واحد منهما الولاية من طاغية زمانه .
اللهم لا عهد الا عهدك ولا ولاية الا من قبلك ، فوفقني لاقامة دينك واحياء سنة نبيك ، فانك انت المولى والنصير ، ونعم المولى انت ونعم النصير .
پروردگارا ! تو مرا از اين كه خود را بدست مرگ بسپارم منع نمودى ، و ولايتعهدى را نپذيرم ، اگر از طرف مأمون تهديد به مرگ شده ام و اكراه و اجبار گرديده ام ، همچنان كه يوسف ودانيال مجبور شدند ، چه اين كه اين دو ولايت را از طرف طاغوت زمانشان پذيرفتند .
پروردگارا ! تنها عهد و پيمان تو محكم بوده ، و ولايت تنها از طرف تو اعتبار دارد ، پس مرا براى بر پا داشتن دينت و زنده نگاه داشتن سنت پيامبرت موفق گردان ، بدرستى كه تو مولى و ياورى ، و تو بهترين مولى و بهترين ياورى .
امام اين پيشنهاد را پذيرفت با اين شرط كه : اگر ناچار بايد اين پيشنهاد را بپذيرم مشروط به اين است كه در هيچ امرى از امور مربوطه از حكومت ، قضاء ، فتوى ، و عزل و نصب شركت و دخالتى نداشته باشم .
به عبارت ديگر نبايد با نام من كارهايى صورت گيرد و يا قلمداد شود كه با وجود آن كه من در اين دستگاه حضور دارم آن كارها انجام مىپذيرد ، تصميماتى اجرا مىشود كه من ناظر آنها هستم ، و بنابر اين مورد رضايت ضمنى من است ، زيرا امام نمىتوانست مهره اى بى اراده در چنان دستگاهى باشد كه امور اساسى آن مورد تصويب اسلام نيست .
پس از مباحثات و تبادل نظرات مختلف بالاخره قرار شد مأمون عهدنامه اى مبنى بر تجليل از مقام شايسته امام بنويسد و ضمنا آن حضرت را

26