دعوت مأمون از امام مأمون ابتداء از امام محترمانه دعوت كرد كه همراه با بزرگان علويان به مركز خلافت بيايد ، ولى آن حضرت از قبول دعوت مأمون خوددارى ورزيد ، ولى اصرار و تأكيدهاى فراوانى صورت گفت و مراسلات و نامه هاى متعددى رد و بدل شد ، تا سر انجام به قهر و اجبار بعد از مسافرتى به مكه امام همراه با جمعى از خاندان ابى طالب به طرف مرو حركت كرد .
مأمون به " جلودى " و يا به نقل ديگر " رجاء بن ابى ضحاك " كه مأمور آوردن و همراهى كاروان شده بودند ، دستور داده بود كه به هيچ وجه از حفظ احترام و تكريم كاروانيان ، و به خصوص امام ( عليه السلام ) خوددارى ننمايد ، اما ايشان براى آگاهى مردم آشكارا از اين سفر اظهار نا خشنودى مىنمود .
روزى كه مىخواست از مدينه حركت كند خاندان خود را به دور خود گرد آورد و به آنان دستور داد تا گريه نمايند و فرمود : " من ديگر به ميان خانواده ام بر نمىگردم " ( 1 ) ، آنگاه وارد مسجد پيامبر گرديد تا با پيامبر وداع كند ، چندين بار وداع كرد و باز به سوى قبر بازگشت و با صداى بلند گريه نمود .
مخول سجستانى گويد : " در اين حال خدمت ايشان شرفياب شده و سلام كردم ، و سفر بخير گفتم ، فرمود : مخول مرا خوب ببين كه از كنار جدم دور مىشوم و در غربت جان مىسپارم و در كنار هارون دفن مىشوم " . ( 2 )

1 - بحار 49 : 117 ، كشف الغمة 3 : 95 2 - بحار 49 : 117

19