آغاز شد و مخفيانه به تجهيز و جمع آورى نفرات مى پرداختند ، تا آنكه شب جمعه پنجم ربيع الثاني سال شصت و پنج هجرى فرا رسيد ، در آن شب به سوى تربت پاك امام حركت كردند و هنگامى كه به كنار قبر آن حضرت رسيدند گفتند :
پروردگارا ما فرزند پيامبر را يارى نكرديم گناهان گذشته ما را بيامرز و توبه ما را بپذير ، به روح حسين و ياران راستين و شهيد أو رحمت فرست ، ما شهادت مى دهيم كه بر همان عقيده هستيم كه حسين بر سر آن كشته شد ، پروردگارا اگر گناهان ما را نيامرزى و به ديده رحم و عطوفت به ما ننگرى زيانكار و بدبخت خواهيم بود .
پس از پايان اين صحنه شورانگيز به سمت شام حركت كردند و در سرزمينى به نام " عين الوردة " با سپاه شام روبرو شدند و پس از سه روز نبرد سخت سرانجام شكست خورده و جز عده كمى از آنان بقيه به شهادت رسيدند .
دومين جنبشى كه به خونخواهى امام به انجام رسيد انقلاب مختار بود ، أو ابتدا به خاطر همكارى با مسلم بن عقيل به زندان افتاد ، سپس با وساطت از زندان آزاد شد ، و با شعار " يا لثارات الحسين " دست به انقلاب زد ، مختار قاتلان امام را سخت مورد تعقيب قرار داد و به هلاكت افكند ، بطورى كه ظرف يك روز دويست و هشتاد نفر از آنان را كشت و خانه هاي سران جنايت كار فرارى را ويران ساخت .
البته تنها اين دو جنبش از انقلاب امام سرچشمه نگرفتند ، بلكه در تاريخ انقلابهاى بسيارى را مى توان يافت كه از آن نشأت گرفته است ، حتى بنى عباس انقلابشان را بر عليه بنى اميه بعنوان انتقام از خون آن حضرت قلمداد مى كردند .

35