نيروى خويش بر چند خلافت أو قيام كردند و بالاخرة أو را بقتل رساندند ، پس از قتل عثمان مردم نزد على عليه السلام آمده و گفتند : ما كسى را از تو سزاوارتر به خلافت و سابقه دارتر در ايمان و نزديك تر به پيامبر نمىشناسيم .
امام در عدم پذيرش خلافت اصرار داشت و مردم نيز چون فرد ديگرى را صالح براى زمامدارى تشخيص نمى دادند به پافشارى خود ادامه مى دادند .
امام با اصرار هاي مردم و بر اساس آنكه بتواند حكومت اسلامي را در راه واقعى خود قرار دهد خلافت را پذيرفت ، اما پس از چندى افرادى كه به طمع مال دنيا و رسيدن به مقامات آن به ايشان گرويده بودند سر به مخالفت برداشتند ، طلحه و زبير كه از اصحاب پيامبر بودند و رفتار پيامبر و كلمات ايشان را در حق امام شنيده و ديده بودند دست به نبرد با ايشان زدند و جنگ جمل را به رهبرى عايشه همسر پيامبر شعله ور ساختند ، امام براى جنگ با آنان مهيا مى شد و از اطراف كشور درخواست نيرو نمود ، أبو موسى كه رهبرى كوفه را به عهده داشت از فرستادن نيرو براى امام امتناع ورزيد ، امام فرزندش امام حسن عليه السلام و عمار ياسر را همراه با نامه اش در خصوص خلع أبو موسى به كوفه فرستاد ، أو باز امتناع كرد امام حسن عليه السلام در خطبه هايى كه در كوفه خواند مردم را به يارى پدرش فرا خواند ، و بالاخرة مردم به به رهبرى مالك اشتر به قصر أبو موسى ريخته و أو را از قصر بيرون راندند .
آنگاه كه دو لشكر در مقابل هم قرار گرفتند ، امام نهايت كوشش خود

14