امّت ، عَلَم عداوت با اهل بيت او افراشتيد و ما صبر مىكنيم بر اذيّت شما كه مانند تيزى دم شمشير است وشما گمان مىكنيد كه ما ارث نداريم ، آيا متابعت وپيروى حكم اهل جاهليت مىكنيد ، اى گروه مسلمانان اى پسر ابى قحافه آيا ميراث پدر مرا تو مىبرى ؟ آيا در كتاب خدا وارد شد كه تو ميراث پدر خود را ببرى و من ميراث پدر خود را نبرم ، به تحقيق كه اتيان نمودى به امرى دروغ و باطل . پس بگير امروز شتران با جهاز ومهار كه در روز حشر و نشر با تو ملاقات كند در هنگامى كه حاكم خدا ومدّعى محمد ( صلّى اللَّه عليه و آله وسلّم ) و وعده گاه قيامت باشد و در آن روز رياكارى اهل بطلان ظاهر خواهد شود .
پس خود را بر روى قبر منوّر ومرقد مطهر پدر بزرگوار خود انداخت وگفت : به درستى كه بعد از رفتن تو فتنه بسيار و آشوب بى شمار روى داد و اگر تو حاضر مىبودى آن ها نبودى وامر ما به صعوبت ومشقّت نرسيدى به درستى كه مفقود كرديم تو را همچنان كه زمين باران را مفقود كند ، يعنى از فقدان تو همه پژمرده حال وافسرده خاطر ، و بى برگ ونوا شديم وامر اهل بيت تو مختل و بى نظام شده ، پس حاضر شو و از ايشان غايب مباش .
پس باز به ابو بكر وتابعان او گفت : آيا عمداً دست از كتاب خدا برداشتيد و آن را به پشت خود انداختيد ، زيرا كه حق تعالى مىگويد سليمان ارث داود را برد وزكريا گفت : بار خدايا عطا كن به من فرزندى كه ارث ببرد از من و از آل يعقوب وفرموده : كه اولوالارحام بعضى اولى انداز ارث بردن از بعضى ديگر ، و اين حكم عام است وفرموده : وصيت مىكند حق تعالى شما را در ارث بردن اولاد شما به اين طريق كه از براى پسر است از ارث دو مقابل آن چه از براى دختر است و اين شامل جميع اهل اسلام است .
ومخفى نماند كه اين خطبه به نحوى كه ابن مردويه و ديگران از علماء سنّيان نقل كرده‌اند مشتمل بر فقرات بسيار ديگر هست و ما اكثر فقرات آن را در اين جا

34